In het kader van het ontkennen, het goedpraten en het meedoen, niet toevallig ook de ondertitel van mijn eigen prachtboek over het Palestina Komitee (2019), reisde ik vol goede moed helemaal naar de IJ-boulevard te Amsterdam. Pakhuis de Zwijger beloofde daar een kritisch rapport over de beleidsmatige nasleep van de Maccabi Pogrom in november 2024 aan raadsleden aan te bieden.
De ‘Veranstaltung’ werd aangekondigd met de volgende ronkende tekst: “Kritische Amsterdamse burgers doen een oproep tot herstel na het, in hun ogen, bestuurlijk falen rondom de Maccabi-rellen. Zij reflecteren op de gebeurtenissen van die dagen en de rol die institutioneel racisme daarin speelde. Hoe reageerden het Amsterdamse bestuur, de landelijke politiek en veel media? En wat is daarvan de impact op Amsterdammers die demonstreren tegen genocide? Maar ook op Marokkaanse en islamitische gemeenschappen, die zijn gestigmatiseerd en waarvoor dubbele maten zijn gehandhaafd wat betreft het waarborgen van hun veiligheid?
Doorgewinterde zionisten waarschuwden mij nog, omdat de politieke situatie rondom Israël zodanig is gepolariseerd en geëscaleerd, dat het wel eens helemaal uit de hand kon lopen. Daarom parkeerde ik mijn auto in vluchtrichting en sloop naar het debatcentrum. Het restaurant bleek een goede kwaliteit te hebben en de bediening is vriendelijk. Het debatcentrum Pakhuis de Zwijger verschilt enorm van de aftandse zaaltjes, zoals het Nelson Mandela Centrum van HTIB aan het Weteringplantsoen, waar de Pallie-wappies normaal gesproken hun propaganda-avonden houden. Het Pakhuis is schoon, openbaar en de medewerkers zijn vriendelijk. Om een uur of zeven wilde ik dan wel eindelijk eens over Maccabi debatteren.
Het zaaltje op de eerste verdieping zat al helemaal vol en ik ergerde mij al, dat ik niet eerder naar boven was gegaan. Ik vond nog net een staplaats en bereide mij voor op een enerverende avond, tot ik merkte, dat ik in een literaire poëzieavond terecht was gekomen. De Hamas-troepen zaten nog verder naar boven. Op de tweede verdieping bevindt zich de grote zaal en die was helemaal leeg. We hadden nog een half uur te gaan en ik vroeg mij af hoeveel Palestina-activisten er wel zouden komen.
Ik ben al sinds 2007 bij het thema Midden-Oosten betrokken en heb vele demonstraties en bijeenkomsten van Pallies bezocht. De laatste anderhalf jaar heb ik mij echter full-time met de Drijvende Vaarwegmarkeringen van Rijkswaterstaat bemoeid. Ook boeien moeten uiteindelijk in een cloud van Amerikaanse makelij geregistreerd en geadministreerd worden. Door die lucratieve bezigheid had ik dus geen tijd om de vele vele demonstraties van studenten en Extinction Rebellion, gericht tegen Het Beloofde Land, te bezoeken. Dat had tot gevolg, dat niemand in de zaal mij herkende. De enige activisten die ik zelf herkende waren drie Palestina-Komitee-bejaarden en de beroepswerkloze Frank van der Linde, die een steunfonds voor gearresteerde Maccabi-Pogrom-Activisten heeft opgezet.
De sprekers kwamen langzamerhand binnen en als antropoloog heb ik geleerd goed te observeren en te registreren hoe de betrokken Palestinisten elkaar begroeten en wie bij wie hoort. Taxichauffeur-woordvoerder Mekki Aulad Ahmed bleek de andere sprekers nog niet te kennen, maar werd wel buitengewoon vriendelijk begroet. Zijn bijdragen op Instagram, waarbij 9/11-complotten, Holocaustontkenningen en bedreigingen aan het adres van premier Netanyahu aan de orde van de dag zijn, bleken de overige deelnemers niet in het minst te storen.
Tijdens de avond, professioneel geleid door Dionne Abdoelhafiezkhan, worden twee sessies van elk vier sprekers gehouden. Voor de volledigheid en voor het nageslacht noem ik die hier even op:
| Sessie 1 | |
| Abdelrrahim Jaafar (Ab) | ENCEMO (Euro-Mediterraan Centrum Migratie & Ontwikkeling) |
| Mekki Aulad Ahmed (Mekki) | Coördinator van bij Maccabi-pogrom betrokken taxichauffeurs |
| Joanna Cavaco | Erev Rav (anti-zionistische Joodse organisatie) |
| Rahma Bavelaar | Meld Islamofobie |
| Sessie 2 | |
| Bilal ben Abdelkarim | Auteur van het boek “Van Dankbaar naar strijdbaar” |
| Jaïr Schalkwijk | Control Alt Delete (voor eerlijke en effectieve wetshandhaving) |
| Chris Kaspar de Ploeg | Auteur van “De grote koloniale oorlog” |
| Annet de Graaf | Fotograaf en videoreporter (@AnnetinMokum) |
Ik heb weliswaar precies opgeschreven wat er op deze avond allemaal gezegd is. Er zijn echter slechts enkele nieuwswaardige feiten die voor dit verslag van belang zijn. In een artikel voor NIW dat hopelijk volgende week geplaatst wordt, schrijf ik “Volgens de sprekers waren er slechts drie groepen slachtoffers in deze zaak: de Amsterdamse moslims, de Palestina demonstranten en de taxichauffeurs. De mishandelde Maccabi-supporters en de angstige Joden van Amsterdam werden op geen enkele manier genoemd.” Dat is de hele korte samenvatting van de avond.
Er waren maar twee sprekers werkelijk in Amsterdam aanwezig tijdens de Maccabi-pogrom, namelijk Annet de Graaf, wiens videoverslag naar eigen zeggen werd verknipt en misbruikt voor rechtse propaganda en taxichauffeur-coördinator Mekki, die in alle gewelddadigheden een zionistisch complot ontdekt en totaal ontkent dat er collega’s van hem zijn veroordeeld. De hele avond ging er eigenlijk over, dat de Maccabi-supporters helemaal niet de stad hadden mogen betreden, dat Femke Halsema fouten heeft gemaakt en dat er helemaal geen sprake van een pogrom geweest is. Vooral het gebruik van dat woord pogrom zette heel veel kwaad bloed bij de sprekers.
De overige sprekers houden in De Zwijger een ideologisch verhaal, dat ze twee jaar geleden ook al hadden kunnen houden en samengevat kan worden met de sleutelwoorden: kolonialisme, islamofobie, diaspora-Jodendom (Erev Rav) en institutioneel racisme. Door deze theoretische verhalen gaan de sprekers geheel voorbij aan de verhalen in de rechtszaal, waarin van openlijk antisemitisme, georganiseerd geweld tegen Maccabi-supporters en rellen sprake is.
Enkele nieuwswaardige feiten:
- Ondanks de geruime tijd die er intussen sinds 7 november 2024 is verstreken en de rechtszaken die al voorbij zijn, heeft EMCEMO nog geen alternatief rapport over de Maccabi-rellen klaar. Pas op 4 juni wordt er een rapport naar de Nationale Ombudsman gestuurd. Verder onderzoek is volgens Mekki nog steeds nodig.
- Leden van de pro-Palestijnse Joodse organisatie Erev Rav hadden vooral last van familieleden die opbelden en zich afvroegen of Nederland nog wel veilig voor Joden was.
- Mekki Aulad Ahmed geeft toe dat de WhatsApp-groep Buurthuis2 waarin de rellen zijn georganiseerd, door taxi-chauffeurs is aangemaakt.
- Videomakers Benderbij en Annet de Graaf zijn tijdens het onderzoek van NRC en Bellingcat over de rellen niet geïnterviewd.
- De organisatoren van deze avond hebben ‘de driehoek’ en alle raadsleden uitgenodigd. Alleen Nilab Ahmadi (de Vonk) en Sheher Khan (Denk) zijn gekomen.
De sprekers op het podium hielden zich tijdens avond enorm in. Femke Halsema en het “fascistische kabinet” kregen van alles de schuld. De term “pogrom” werd uitvoerig besproken, ontkend en in “een kader” geplaatst. Dat is allemaal nog vrijheid van meningsuiting. De vragen uit de zaal in het vierde deel van de avond werden pas echt eng. Er zaten een paar hele kwade activisten in de zaal, die op de vraag “Hoe kwam Femke Halsema aan haar informatie?” al meteen riepen: “Van het CIDI.”
De sfeer werd rumoerig en opgehitst en aangezien ik zelf ook onderdeel van de “Israël-lobby” en van CIDI ben en omdat het al heel laat werd, ben ik aan het einde van de discussie meteen als eerste de zaal uitgelopen in de hoop dat niemand mij tot in de parkeergarage zou volgen.
Blijkbaar was ik toch aangeslagen en bang want ik kon die hele kaartjesautomaat niet vinden. Tot overmaat van ramp was mijn telefoon op en kon daardoor de auto van Mycar niet openen. Daar stond ik dan met een zaal schreeuwende Palestina-adepten boven mij en voor mij een auto die niet geopend kon worden. Zou dit het einde zijn? Gelukkig kwam er een aardige Turkse man langs en die wees mij er op, dat ik bij de verkeerde auto stond.