communicatie, ICT, media, blog en publicatie

Het schema van Caroline

Tijdens het Tweede Kamer-debat over de antisemitisch geïnspireerde aanvallen op Maccabi-Tel-Aviv-supporters, in de nacht van 7-8 november 2024, hield Caroline van der Plas van BBB een schematische weergave van de Hamas-structuren in Nederland vast. Ze vroeg aan de verantwoordelijke minister of het rapport van Amichai Chikli, de minister van Diaspora en Antisemitisme, bij de regering bekend was.

In het 26 pagina’s tellende rapport van Amichai Chikli, de Israëlische Minister van Diaspora en Antisemitisme, wordt het blog van Kees Broer vijf keer en de website van Carel Brendel drie keer geciteerd. Het rapport bevat niet alleen een nauwkeurige opsomming van de HAMAS-structuren, die al sinds 2003 in Nederland zijn opgebouwd. Het is ook een observatie en analyse van Instagram berichten in de nacht van 7 naar 8 november 2024, toen Maccabi-Tel-Aviv supporters in Amsterdam werden aangevallen en tot in de hotels werden achtervolgd.

In mijn blog “Nakba-vierders in de Balie” van 19 mei 2012, beschrijf ik al hoe ik mijn auto in de parkeergarage bij het Leidseplein parkeer en dat Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed zijn Daimler Benz maar net tussen de pilaren van de parkeerkelder weet te wurmen. Toen al ging het in mijn blog over een ton Euro, die in een “boot naar Gaza” geïnvesteerd werd. Het heeft daarna nog elf jaar geduurd voordat er bij de Hamas fondsenwerver uit Leidschendam huiszoeking werd gedaan. Al die jaren heeft hij zorgeloos zijn gang kunnen gaan. Niet gehinderd door wegkijkende mainstream media of politiek correcte politieke partijen.

Misschien ben ik in die periode van twaalf jaar onderzoek en onvermoeibaar schrijven over de Hamas-structuren in Nederland en in Europa afgestompt en ben ik zelf ook gaan denken dat het normaal is, dat een terreurorganisatie een afdeling in Nederland heeft. In ieder geval weet ik er nu heel veel vanaf. Heel erg veel details over de stichtingen, de woordvoerders en demonstraties die door ISRAA, PGNL, en Al Wafaa in die periode zijn georganiseerd. Als ik op de publieke tribune van het proces tegen Hamas fondsenwerver Amin Abou Rashed zit, dan word ik nog net niet gegroet door de Mohammed Kotesh’en, de Abas Adnans en de Ayman Nijmeh’s van deze wereld. Maar het scheelt niet veel.

Na al die jaren wegkijken, gedogen en zelfs samenwerken, komt de publicatie van het rapport van de Minister van Diaspora en Antisemitisme als een harde klap aan. Nu zit er een kabinet dat niet meer wegkijkt. Nu worden er maatregelen genomen. De Volkskrant schrijft zelfs over ongeoorloofde politieke beïnvloeding door Israël. Aan de andere kant verbaast het mij, dat Carel Brendel of ik, toch de kenners van Palestijns Nederland bij uitstek, niet zijn opgebeld. In plaats daarvan worden door NOS, NRC en Volkskrant voortdurend medewerkers en sympathisanten van The Rights Forum en het Palestina Komitee aan het woord gelaten. Met alle desastreuze gevolgen van dien, zoals we afgelopen week hebben kunnen zien en meemaken.

Het rapport is van ‘dik hout zaagt men planken’, vluchtig en politiek polariserend samengesteld. Toch is het een goede samenvatting van wat er in Nederland allemaal qua pro-Palestijnse actie rondloopt. Goed dat hier nu ook in de politiek aandacht voor komt. In de hoop dat er nu een andere wind gaat waaien en dat dit kabinet het nog even volhoudt, verblijf ik met de strijdbare groet: Am Yisrael Chai

Comments are closed.