communicatie, ICT, media, blog en publicatie

Het leven van een Hamas-knuffelaar gaat niet over rozen

Anne Jellema (43) is zelfstandig marketingconsultant en zetelt met haar bedrijf in een kantoor-unit in het voormalige Tropenmuseum te Amsterdam. Vorig jaar september wordt zij door de ABN AMRO bank opgebeld en de bankmedewerker vraagt waar de paar duizend euro die in de afgelopen jaren vanaf twee rekeningnummers op haar rekening gestort werden, voor bedoeld waren. Anne antwoordt dat het geld van haar moeder en haar ex afkomstig is en bedoeld voor persoonlijke uitgaven. Anne Jellema is sinds 2019 bestuurslid van de Stichting ISRAA (Internationale Steun Rechtsstreeks aan Armen).

De 24-jarige Israa Abou Rashed krijgt ook vragen van haar bank, als zij tien Euro in crypto investeert. De ABN AMRO-bank wil weten wat de bedoeling van de investering is. Bovendien vraagt de bankmedewerker wat de betrokkenheid van Israa bij het kinderkamp in het Brabantse Loon-op-Zand, in 2018 georganiseerd door Cultureel Centrum Al Quds in Rotterdam, is. Het is geen toeval, dat zowel de Stichting ISRAA, waar Israa Abou Rashed sinds 14-01-2022 bestuurslid van is, en Cultureel Centrum Al Quds, beide gevestigd zijn op de Vierambachtsstraat 107 te Rotterdam. Dat adres doet bij alle moslimbroederschap-watchers meteen alle alarmbellen rinkelen, maar niet bij de onderzoeksjournalisten van Trouw.

Trouw
Het dagblad Trouw doet heel weinig onderzoek en vraagt zich op 1 december 2022 verontwaardigd af, waarom het een bestuursleden van de Stichting ISRAA door een Nederlandse bank zo moeilijk gemaakt wordt. De RABO bank probeerde in 2021 de bankrekening van de Stichting ISRAA op te zeggen. Daar waren jarenlange discussies en schriftelijk verkeer aan vooraf gegaan. De relatie van de Stichting ISRAA met verdachte organisaties, zoals Hamas, in Gaza, zorgden voor zorgen bij de bank. Ook de onbetrouwbaarheid van vroegere bestuursleden van ISRAA werden door de RABO opgemerkt.

Helaas heeft de Rechtbank Amsterdam in een vonnis van 1 september 2021 bepaald, dat de RABO bank de rekening van Stichting ISRAA niet op mag zeggen. Vreemd genoeg staan alle bezwaren en verdenkingen tegen de Stichting ISRAA gewoon in het vonnis van de Amsterdamse Rechtbank.

– De reden van opzegging is het niet transparante transactieverkeer, waardoor de oorsprong en
uiteindelijke bestemming van de geldstroom niet duidelijk is vast te stellen.

-De stichting ISRAA heeft geen CBF-keurmerk, waarmee de betrouwbaarheid van de stichting aangetoond kan worden.

-De stichting heeft jarenlang geen accountantsverklaring kunnen overhandigen en reageerde ook niet op aanvragen van de bank hiervoor.

– ISRAA heeft kort na haar oprichting een deel van de activiteiten overgenomen
van Stichting Al Aqsa. Volgens de AIVD bestond er een verdenking dat deze stichting terrorisme
steunt, onder meer de radicale (en gesanctioneerde) Palestijnse beweging Hamas. Ook de
Europese Unie heeft Stichting Al Aqsa op de lijst van verboden terroristische organisaties
geplaatst. Uit Kamervragen en uit krantenartikelen die Rabobank in het geding heeft gebracht
blijkt van connecties tussen The Mercy Association/ISRAA en Hamas. Dergelijke openbare
nieuwsberichten kan Rabobank niet zomaar negeren, te meer omdat onlangs nog is gebleken dat
liefdadigheidsorganisaties vaker als dekmantel worden gebruikt om terrorisme te steunen.


Wat niet in het vonnis staat:
-Carel Brendel heeft door middel van documenten aangetoond, dat Amin Abou Rashed, de vader van Israa Abou Rashed, bij de Stichting Al Aqsa betrokken is geweest, waarvan de tegoeden zijn bevroren vanwege vermeende financiering van de terreurgroep Hamas.

Carel Brendel krijgt van de rechter wel een veeg uit de pan als er in het vonnis staat: “Ter zitting is verder door ISRAA onweersproken aangevoerd dat alle artikelen uit één koker komen, namelijk uit de koker van [journalist], een journalist die bekend staat om zijn felle anti-islamhouding.”

Verder onderzoek
De aandachtige lezer vraagt zich misschien af wie Anne Jellema is en waarom ik nu opeens over deze volslagen onbekende pro-Palestijnse activiste heen val. Wat is er tegen haar in te brengen, behalve dat ze arme weeskinderen in Gaza en Libanon wil helpen? Als het dagblad Trouw iets meer onderzoek naar deze studente Midden-Oosten-Studies had gedaan, dan zou het artikel er misschien anders hebben uitgezien.

Op de wikipedia heeft Anne Jellema er een gewoonte van gemaakt alle artikelen over de Hamas fondsenwerver Amin Abou Rashed in een voor hem positieve richting te veranderen. Er staat bijvoorbeeld nu op Wikipedia, dankzij ingrijpen van Anne Jellema, “dat aantijgingen directe verbanden met Hamas gebaseerd zijn op artikelen van pro-Israelische media“. Bovendien wordt valselijk beweerd: “Abou Rashed zet zich middels verschillende organisaties en activiteiten in voor de Palestijnse zaak. Hij is een veelgevraagd en gerespecteerd spreker over dit onderwerp.” Daarbij wordt niet vermeld, dat alleen aan de moslimbroederschap gerelateerde organisaties respect voor de vader van Israa Abou Rashed hebben.


Er is dus en direct verband tussen twee bestuursleden van de Stichting ISRAA en de Hamas fondsenwerver Amin Abou Rashed. Anne is gerelateerd omdat ze het nodig vindt verkeerde informatie op wikipedia over Amin Abou Rashed te schrijven en Israa Abou Rashed is de dochter van Amin Abou Rashed.

Het Vonnis
Het heeft allemaal niet mogen baten. De Amsterdamse Rechtbank veroordeelt Rabobank op basis van de huidige feiten en omstandigheden de bankrelatie met ISRAA voort te zetten, in het bijzonder om de bankrekening met nummer [nummer] in stand te houden en ISRAA daartoe onbeperkte toegang te garanderen.

Het dagblad Trouw, misschien wel de beste krant van Nederland, kiest er voor slechts de halve waarheid op te schrijven en belangrijke feiten niet te onderzoeken.

admin
mei 2, 2023
BDS, Israel, terrorisme
Reacties uitgeschakeld voor Het leven van een Hamas-knuffelaar gaat niet over rozen

De IHRA definitie

The Rights Forum van voormalige premier Dries van Agt gaat helemaal los op de IHRA-definitie van antisemitisme, want dat zou geen goede definitie zijn. Ik vroeg de ondertekenaars van zo’n anti IHRA-artikel , Jeff Handmaker en Jaap Hamburger, of ze een betere definitie voor het verschijnsel antisemitisme hebben.

Eerst even naar de IHRA definitie zelf. Die ziet er zo uit:

Op 26 mei 2016 werd een niet-bindende werkdefinitie van antisemitisme goedgekeurd door de 31 landen die lid zijn van de International Holocaust Remembrance Alliance:

“Antisemitisme is een bepaalde perceptie van Joden die tot uiting kan komen als een gevoel van haat jegens Joden. Retorische en fysieke uitingen van antisemitisme zijn gericht tegen Joodse of niet-Joodse personen en/of hun eigendom en tegen instellingen en religieuze voorzieningen van de Joodse gemeenschap.”
De IHRA definitie

De activisten van The Rights Forum zijn om twee redenen tegen deze definitie: In zeven van de elf voorbeelden die bij de definitie horen, wordt de staat Israël genoemd. De tegenstanders van de IHRA definitie zijn bang dat ze geen kritiek op de staat Israël meer mogen leveren. Een meer persoonlijke reden is, dat de Joodse instanties en -organisaties die in Nederland de IHRA definitie ondersteunen, door deze tegenstanders als de “Israël-Lobby” worden gebrandmerkt.

Dr. J.D. (Jeff) Handmaker van de Erasmus Universiteit en het  International Institute of Social Studies (ISS) reageert snel en afstandelijk op mijn vraag wat volgens hem een betere definitie van antisemitisme is. Handmaker is een virulente ondersteuner van de academische boycot van Israël en heeft geen zin uitgebreid met mij te corresponderen, maar hij geeft wel antwoord.

Kees Broer:
Hello Jeff,
We met each other last year during the apartheidsweek in The Hague.
I have read the article about the IHRA definition of antisemitism, you wrote together with Adri Nieuwhof, Wim Scholten and Jaap Hamburger.
My question after reading your arguments: What is your definition of antisemitism?

Jeff Handmaker:
Hello Kees,
What is your definition?
Kind regards,
Jeff.

Ik vond het een flauwe tegenvraag. Ik vraag een docent van de EUR wat zijn definitie van antisemitisme is, maar hij kan alleen met een tegenvraag antwoorden. Dat is volgens mij zwak.
Kees Broer:

Hello Jeff,
thanks for you fast reply.
As you might know, my topic is the “pro-Palestinian activism in the Netherlands”.
I wrote two books about that:  “Vijftig jaar Palestina Komitee” and  “De Boycot van Israël”.
I am not specialized in the topic of antisemitism and the definition of antisemitism.

The reason I have asked you about a better definition then the IHRA definition is, because you criticize the IHRA definition of antisemitism, without formulating a better definition.
In the article you write: “geen serieus mens zal ontkennen dat antisemitisme, net als andere vormen van racisme, haat en intolerantie, een belangrijk maatschappelijk probleem is,….”
Here I read, that you place antisemitism in the same category as racism, and other discrimination. In that sense that you don’t describe  the phenomenon antisemitism as a separate category or something unique.
Is this correct?

In case you want to know my view on the subject. I observe that antisemitism is always connected with conspiracy theories. In that sense differs from other forms of hate speech.

Thanks in advance for you answer.

De flauwigheid van Handmaker wordt bewezen, als ik weer prompt antwoord krijg:
Jeff handmaker:

Dear Kees,
It looks like you found the answer already in our article.
Regards,
Jeff.

Als het antwoord van Jeff Handmaker inderdaad eerlijk is, dan wordt door hem en veel van zijn medestanders inderdaad antisemitisme niet anders gezien dan rassendiscriminatie of uitsluiting op de werkvloer. Dit standpunt kan je ook bij de partij BIJ1 en in de jaren zeventig, bij het Palestina Komitee terug vinden. Ze hanteren geen aparte categorie voor antisemitisme. Er wordt altijd iets genoemd in de trant van “antisemitisme, en elke andere vorm van discriminatie.” Volgens mij missen ze dan het gehele spectrum met complottheorieën en de gedachtes over Joden die de media en bankenwereld beheersen.

Jaap Hamburger
De voorzitter van een Ander Joods Geluid, Jaap Hamburger, is één van de ondertekenaars van een artikel bij The Rights Forum dat tegen de IHRA-definitie gericht is. Ik vraag ook aan hem of hij een betere definitie heeft. Ik heb in de volgende conversatie alleen de onderdelen over het thema antisemitisme opgenomen. De weggelaten gedeeltes zijn persoonlijker en lenen zich niet voor een blog.

Kees Broer:

Hallo Jaap,
ik las jouw artikel over de IHRA definitie op de website van de Rights Forum.
Na lezing van het artikel zit ik met een vraag:
Wat is jouw definitie van antisemitisme?
Ik hoop dat je de vraag kan en wil beantwoorden!
hartelijke groeten
Kees Broer

Jaap Hamburger:

‘Mijn’ ‘definitie’ van, liever mijn benadering van, mijn kijk op antisemitisme ? 

Exclusief op joden gericht racisme, weerzin en afkeer van een categorie mensen louter omdat die mensen als joden te boek staan; anti-joodse gezindheid blijkend uit uitlatingen en/of daden jegens specifieke personen omdat die gelden als joden enz. 

Er moet tenminste sprake zijn van een negatief te duiden gezindheid.
In anti-joods racisme zit ‘per definitie’ een irrationele component, zoals in elke vorm van afkeer van personen omdat zij geacht worden te behoren tot een specifieke categorie en aan wie om die reden eigenschappen of handelwijzen toegekend worden, waarbij het categorale het zicht op het individuele verduistert. Ook philosemitisme lijdt daaraan.

Die irrationele component in elke vorm van racisme of discriminatie of onderscheid, leent zich lastig voor een louter rationele definitie, denk ik soms. Definiëren is immers een strikt logische activiteit, gebonden aan strenge regels. Het meewegen van irrationele componenten in het definiendum acht ik daarom een mogelijke bron van controversen.
Mvg,
JH

Het interessant van deze laatste definitie is, dat er in de definitie ruimte voor irrationaliteit is. Dan kom je al gauw op het thema complottheorieën, wereldmacht etc. Dat irrationale fenomenen niet met een rationele en logische definitie samengevat kunnen worden, dat ben ik niet met Jaap Hamburger eens. De culturele antropologie en de religiewetenschappen doet niet anders.

De overige ondertekenaars van het anti-IHRA artikel, Wim Scholten en Adri Nieuwhof hebben niet gereageerd.

admin
april 30, 2023
BDS, De sprookjes van dries van Agt, Israel
Reacties uitgeschakeld voor De IHRA definitie

Wie is Wim Scholten?

Op de website van The Rights Forum van voormalig premier Dries van Agt staat een kwaadwillend artikel, waarin zowel antisemitisme coördinator Edo Verdoner (NCAB) , als ook de IHRA-definitie van antisemitisme worden aangevallen. The Rights Forum houdt zich steeds meer met het thema antisemitisme bezig, maar niet op de juiste manier. De toon wordt feller en het is niet altijd duidelijk wat het doel is.

De groep rond The Rights Forum probeert zich vaak groter voor te doen dan ze is en daarom wordt het artikel over antisemitisme ondertekend met: “Wim Scholten, bestuurskundige en voormalig rijks- en internationaal ambtenaar”, alsof je een emmer leeggooit. Zou Wim Scholten verstand van antisemitisme, uitsluiting en/of discriminatie hebben, vraag je je dan af. We weten het niet. The Rights Forum geeft er geen uitsluitsel over.

Kenners van de pro-Palestina-lobby weten dat de werkelijke naam Willem Karel Scholten is. Deze Wim Scholten heeft niets met het havenschandaal in Rotterdam te maken. Wel wordt hij door zijn vrouw Adri Nieuwhof met zijn haren bij het Midden-Oosten-conflict gesleept, vanwege zijn indrukwekkende academische titel en zijn staat van dienst als ambtenaar. Ambtenaar van wat, vragen wij ons af.

Wij verbazen ons nergens meer over en zeker niet na de constatering, dat deze Wim Scholten vooral verstand heeft van cannabis. Hij heeft de Nederlandse regering adviezen over het vrij verkrijgbaar stellen van deze softdrug gegeven 1). Dat is dan alleen nog zijn binnenlandse staat van ambtelijke dienst. In het buitenland heeft Wim Scholten van september 2005 tot oktober 2012 bij de Wereld Gezondheids Organisatie in Zwitserland gewerkt. Daar, bij de WHO heeft hij zich vooral met de pijnstilling voor kinderen en met internationaal drugsbeleid bezig gehouden 2) . Hij weet dus qua studie of werkervaring helemaal niks van het Midden-Oosten, laat staan van antisemitisme.

Adri Nieuwhof, de vrouw van deze internationaal erkende farmaceut Wim Scholten, houdt zich van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat op Twitter met Israël en de Palestijnen bezig, meestal op een kwaadaardige manier. Op de anti-Israëlische website Electronic Intifada wisselen haar venijnige artikelen over de vermeende “Israël-lobby” zich met interessante interviews, zoals die met Jaap Hamburger, zich af. Tijdens haar verblijf in Zwitserland, waar haar man voor de WHO werkte, ondertekende zij haar artikelen met “Adri Nieuwhof is a consultant and human rights advocate based in Switzerland.” 3) Het lijkt heel wat, maar het betekent niets. Gewoon een verveelde huisvrouw in Zwitserland, die zich met haar hobby, de Palestijnen bezighoudt.

Nu, na zijn pensionering, mag Wim Scholten zijn indrukwekkende staat van dienst nog even gebruiken als ondertekenaar van een artikel waarin mensen die echt iets tegen antisemitisme willen doen in een kwaad daglicht gesteld worden.

Noten:
1): Guidelines for cultivating cannabis for medicinal purposes [Voorschriften voor de Verbouw van Cannabis voor Medicinale Doeleinden]. Annex to the Regulation of the Minister of Health, Welfare and Sport of 9 January 2003, GMT/BMC 2340685, containing policy guidelines for the decision on applications for Opium Act exemptions

2): https://www.linkedin.com/in/willemscholten/

3) https://web.archive.org/web/20120118085410/http://electronicintifada.net/content/interview-everyone-can-help-welcome-palestine-2012/10706

admin
april 29, 2023
BDS, Israel
Reacties uitgeschakeld voor Wie is Wim Scholten?

Salah Hamouri wandelt doodleuk Rotterdam binnen

Als het over Palestijnen met een strafblad gaat, is niets menselijks ons meer vreemd. Zeker in Rotterdam en Vlaardingen is het vrij rondlopen van leden van Hamas, Fatah en PFLP aan de orde van de dag. Daarom kon niemand onze verbazing méér schetsen, dan Thomas van Gool van de “vredesorganisatie” Pax, die Salah Hamouri uitgerekend voor een “Nakba-herdenking” op 12 mei 2023 in debatcentrum Arminius te Rotterdam, uitnodigt.

Salah Hamouri is op drie manieren uiterst verdacht als het gaat om vermeende banden met het Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP). Op reeds 19-jarige leeftijd reed hij achterop een brommer langs het huis van rabbi Ovadia Yosef, leider van de Shas-partij. De bestuurder van de brommer was onderdeel van een complot om Ovadia Yosef te vermoorden, door middel van geweervuur.

Salah Hamouri wordt ervan verdacht lid van PFLP te zijn. Hij ontkent weliswaar deze aantijging, maar beschouwt de terreurorganisatie wel als een waardevolle bijdrage aan de Palestijnse strijd. De advocate van Salah Hamouri gooit het op een akkoordje met de Israëlische officier van justitie. In ruil voor een bekentenis, krijgt Salah Hamouri in 2008, slechts zeven jaar gevangenisstraf opgelegd.

Op 18 december 2011, slechts enkele maanden voor het einde van de straf, wordt Salah Hamouri vrijgelaten in het kader van een gevangenenruil. De Israëlische soldaat Gilad Shalit werd tegelijkertijd door Hamas vrijgelaten. Na deze gevangenenruil was Salah Hamouri een ongewenste persoon in Israël. Het was de bedoeling dat hij naar het buitenland zou uitreizen. In plaats daarvan studeerde hij rechten aan de Al-Quds-universiteit op de Westelijke Jordaanoever.

De derde reden voor verdenking tegen Sala Hamouri is zijn werk als advocaat voor de Palestijnse gevangenenorganisatie Addameer. Israël beschouwt Addameer, net als zes andere NGO’s, als een PFLP-mantelorganisatie. Het verhaal is nog veel langer, met administratieve detentie en uitzetting van de vrouw van Hamouri en dat kan allemaal op wikipedia uitgebreid nagelezen worden. Het einde van het liedje is, dat Salah Hamouri, die een dubbele nationaliteit heeft, afgelopen december 2022 naar Frankrijk is uitgewezen.

Pax en Arminius kiezen uitgerekend deze vreemde vogel als hoofdgast voor een herdenking van de Palestijnse Nakba van 1948. Organisator Thomas van Gool maakt vanzelfsprekend geen melding van het moordcomplot en het vermeende PFLP-lidmaatschap.

admin
april 25, 2023
BDS, Israel, terrorisme
Reacties uitgeschakeld voor Salah Hamouri wandelt doodleuk Rotterdam binnen

Overwinning BBB is een terugval

De Randstedelijke elite komt niet meer bij en staat met zijn mond vol tanden. Hoe is het mogelijk, dat in dit rijke prachtige land, waar alles goed geregeld is, opeens een boerenpartij als BBB de grootste wordt? Een paar mogelijke verklaringen vanuit de sociologie en de politieke historie.

Boerenpartij

Hendrik Koekoek

In het verleden is al eens eerder een boerenpartij in het politieke landschap doorgebroken. De Boerenpartij van Hendrik Koekoek behaalde in 1967 een grote zetelwinst van 5% bij de Tweede Kamerverkiezingen en kwam met zeven zetels in de Tweede Kamer. Het is de tijd van Provo en Telegraaf-rellen en de Maagdenhuisbezetting en dus het hoogtepunt van studentenprotesten en de culturele revolutie van de late jaren zestig. De opkomst van de Boerenpartij, juist op dat moment, wordt politicologisch gezien als een een achterhoedegevecht. De achterhoede van het platteland vindt de veranderingen te snel gaan en wil ook invloed. Deze achterhoede wordt daarbij gesteund door ontevredenen, die niet profiteren van de toegenomen welvaart.

Beyond the Gender Binary

Identiteitspolitiek
Wat zouden de thema’s van de achterhoedegevechten van het BBB-electoraat kunnen zijn? Stel dat de winst van BBB een achterhoedegevecht is, dan denken we aan milieumaatregelen, die voortkomen uit een toenemende globale integratie in de Europese Unie. De stikstoflimieten worden vanuit Europa opgelegd en dat wekt woede op.

Een ander thema van de achterhoede is de opgelegde promotie van LGBTQIA+ ideologie in de media en op de scholen. De stemmers op de BBB zijn niet zozeer intolerant ten opzichte van homosexuelen en transgenders in hun eigen omgeving, maar de overmaat van identiteitspolitiek in schoolboekjes en in de media stuit hen tegen de borst.

Breakdowns of Modernization

Shmuel Eisenstadt

De Israëlische socioloog S.N. Eisenstadt schreef in 1962 al het artikel Breakdowns of Modernization en vroeg zich af hoe het mogelijk is, dat in sommige landen alle voorwaarden voor een moderne democratische ontwikkeling aanwezig zijn, en dat de modernisering toch wordt afgebroken en er een dictatoriale macht de leiding neemt. Corruptie en stilstand is het gevolg. Hij noemde weliswaar de landen Indonesië, Sudan, Birma en Pakistan als voorbeelden, maar je kan met dit proces van mislukken van modernisering net zo goed de situatie van Duitsland in de jaren dertig en Rusland sinds 2014 verklaren.

We leven in een tijd waarin de globalisering als universele wereldtrend knauwen krijgt en tegenvalt. Rusland valt terug in barbarij en dictatuur. De Verenigde Staten maken ruzie met China over een weerballon. Zelfs de offshoring van diensten naar India staat op de tocht. De globalistische schaalvergroting hapert op dit moment. Ook de neo-liberale ideologie krijgt daardoor klappen en staat op de tocht. Het niet kunnen beheersen van het toeslagaffaire en de schade door aardbevingen en overstromingen, heeft alles te maken met de kleine staat en neo-liberale ideologie, die Mark Rutte en Sigrid Kaag aanhangen. Jarenlang is tegen de bevolking gezegd: zoek het zelf maar even uit en regel je eigen problemen. De Bescherming Burgerbevolking is opgeheven, we hebben bijna geen leger meer en kijk nu eens hoe slecht de regering op een ramp als het Corona-virus reageert. Er waren niet eens genoeg beademingsapparaten.

Het grote spiegelt zich in het kleine
De winst van de BBB is een spiegeling van het grote in het kleine. Het neo-liberalisme en globalisering hapert en de bevolking kiest voor conservatieve, dus behoudende standpunten. De opvallende verkiezingsleus van D66, “Stop Stilstand, denk Vooruit”, is een perfecte uitdrukking van deze spiegeling. We hoeven niet lang te raden wat “vooruit” en “vooruitgang” bij D66 betekent: meer milieuregels, meer windmolens, meer zonnepanelen en meer Europa. Ongeveer 20% van de bevolking ziet hoge energiekosten, oorlog en een falende overheid. Ze kan dat niet meer bijhouden en wil terug naar het authentieke boerenleven, naar nuchterheid en duidelijke normen en waarden. Helaas voorbij, voorbij die tijd.

Islamisering
Ja, maar doctorando Broer, hoe ken dat nou. We hebben toch Thierry en Geert al. Hoe kan het, dat die twee populisten geen garen spinnen bij de hapering van de globalisering? Bij Thierry is dat duidelijk. Hij steunt Poetin en de Nederlandse kiezer is wel gék, maar nog niet zó gek. Bij Geert speelt iets geheel anders een rol. We hebben sinds 9/11 (2001) met elkaar verschillende crises doorgemaakt, waarbij ik noem: de bankencrisis, de migratiecrisis en de corona-crisis. Géén van deze crises is direct veroorzaakt de “de Islam” maar wel door globalistische trends. Door de open grenzen en het falende veiligheidsbeleid van de Westerse regeringen, zijn er wel veel terreuraanslagen geweest, maar die hebben niet tot economische neergang geleid. De mensen voelen dat niet in hun portemonnee. De praktisch opgeleiden voelen de oorlog met Rusland wel in hun portemonnee.

admin
maart 19, 2023
Uncategorized
Reacties uitgeschakeld voor Overwinning BBB is een terugval

Kanttekeningen bij de “Apartheidsweek 2023”

Ondanks heftige gebeurtenissen in Israël en de Palestijnse gebieden, met aanvallen, terrorisme, vandalisme, het aannemen van omstreden wetten en opnieuw raketaanvallen, komt de “Apartheidsweek 2023” nog niet echt op gang. De boycotbeweging tegen Israël wordt als een zogenaamde “grassroot” beweging van onderop aangeduid. Dat weerhoudt de centrale BDS “movement” in Ramallah er niet van, elk jaar weer centraal een “Apartheidsweek” uit te roepen.

Op de centrale BDS website staat heel voortvarend een wereldkalender met de activiteiten in de “Apartheidsweek” van 11 tot en met 27 maart 2023. In Afrika, Azië, Latijns Amerika en Arabische landen, zeg maar kort samengevat de derde wereld, staan geen activiteiten gepland. In de Toronto houdt de voormalige VN rapporteur Michael Lynk een toespraak en in de Verenigde Staten gaan de Democratic Socialists of America een filmvoorstelling via Zoom houden. De extreem-linkse groepen in de Verenigde Staten zijn op dit moment verdeeld, vanwege de steun van de Biden-regering aan Oekraïne en de voortzetting van militaire ondersteuning aan Israël, ook door linkse leden van de regering.

De hoop van BDS is daarom gericht op de Europese anti-Israël-beweging. Komen de Dorien Balls, Jaap Hamburgers, Gerard Jonkmans van dit land in actie, als de centrale leiding in Ramallah daartoe oproept? Wat niet is kan nog komen, maar in Nederland is het tot nog toe stil.

In Antwerpen geeft, precies op de dag van onze verkiezingen, professor Roschanack Shaery-Yazdi een lezing in een buurthuis, waar ze zal spreken over “de geschiedenis van de huidige situatie in Palestina, en de verschillende vormen van Apartheid en onderdrukking die door de Israëlische regering worden uitgeoefend”. Vreemd genoeg is mevrouw Shaery een specialist op het gebied van vrouwenrechten in Iran en deed zij onderzoek naar conflicten en mensenrechten in Syrië en Libanon. Ze heeft geen enkel wetenschappelijk artikel over de situatie in Israël geschreven. Maar dat neemt niet weg, dat het een interessante lezing zou kunnen worden.

In Ierland tenslotte en dan hebben we alle gepubliceerde activiteiten behandeld, gaat de BDS beweging als vanouds klanten van supermarkten lastigvallen en ze proberen ervan te overtuigen geen Israëlische waar te kopen.

Mijn theorie, dat het in Europa op het Palestijnse front rommelt, als er in Israël raketten vallen of grote onrust plaats vindt, wordt hiermee danig op de proef gesteld. De hele academische boycotbeweging van vorig jaar lijkt als een plumpudding in elkaar gezakt. Vorig jaar werd er op zeer korte termijn een “discussie bijeenkomst” georganiseerd, nadat docenten een zaaltje hadden gereserveerd. Nadat de bijeenkomst op de Leidse Universiteit onder deze voorwaarden en met Dina Zbeidy als voorzitter, niet door kon gaan, werden er protestbijeenkomsten georganiseerd, waarin de vrijheid van meningsuiting en de academische vrijheid ter discussie werden gesteld. Deze hele groep studenten lijkt nu niet meer actief te worden.

admin
maart 2, 2023
BDS, Israel, terrorisme
Reacties uitgeschakeld voor Kanttekeningen bij de “Apartheidsweek 2023”

Recensie: “Waar gaat het over als het over Joden gaat?”

“Waar gaat het over als het over Joden gaat?”
David Wertheim
2022; De Bezige Bij;

” Joden zijn op een of andere manier geschikt om de eigen positie van je groep binnen Nederlandse maatschappij te definiëren. Joden zijn een vehikel om te bepalen waar je zelf staat. En dit heeft weinig met de Joden zelf te maken.”(Ewout Klei; De Kanttekening)

Het boek van David Wertheim beschrijft in acht hoofdstukken, hoe totaal van elkaar verschillende Nederlandse groepen zich bij de Joodse zaak betrokken voelen en het thema Joden gebruiken om hun eigen gelijk te halen. Onder andere Ajax-supporters, gereformeerden, nationalisten, Christenen voor Israël, anti-racisten en de pro-Palestijnse beweging, passeren de revue. Deze recensie gaat alleen over hoofdstuk “Solidair met onze Palestijnse broeders”, waarin wordt beschreven hoe de pro-Palestijnse beweging met het thema antisemitisme en Israël omgaat. Ik schrijf over dit ene hoofdstuk, omdat het over een thema gaat waar ik veel vanaf weet: de pro-Palestijnse beweging. Heeft David Wertheim een punt?

Het hoofdstuk begint al meteen goed, als David Wertheim beschrijft, hoe oppositieleider Ariel Sharon op 28 september 2000 “het lont in het kruidvat steekt, door tijdens de ramadan een bezoek aan de Tempelberg te brengen.” De mythe, dat het uitbreken van de tweede intifada door deze actie was ontketend, wordt nog door vele kranten en opiniemakers gedeeld en verder verteld. Onderzoek heeft echter uitgewezen, dat de Palestijnse leider Yasser Arafat direct bij de voorbereidingen van de tweede intifada betrokken was en er opdracht toe gegeven had. De aanleiding tot een oorlog is niet hetzelfde als de oorzaak van de oorlog.

Vervolgens begeeft Wertheim zich in een beruchte anti-Israëlische demonstratie, die echter pas op 13 april 2002, dus anderhalf jaar na de start van de intifada, plaats vindt. Deze demonstratie is veelbesproken en bekritiseerd vanwege het geweld tijdens de demonstratie tegen een Joodse man, de antisemitische leuzen die werden geschreeuwd en de grote opkomst van 15.000 demonstranten. Wertheim wijst geheel terecht op de vele deelnemende jonge moslims met Turkse- en Marokkaanse achtergrond.

De ideologische achtergronden van de organisatoren van de anti-Israël-betoging in april 2002, de Internationale Socialisten, wordt door Carel Brendel uitvoerig gedocumenteerd in 2010. Vooral de samenwerking tussen moslimbroeders en de Trotskisten komt in zijn blog uitvoerig aan de orde. Dat heeft helaas niet verhinderd dat de hoofdrolspelers in deze onzalige demonstratie intussen goede banen op universiteiten hebben en tot de boven ons gestelde elite behoren. Miriyam Aouragh is intussen een gerenommeerde cultureel antropologe op Oxford. Peyman Jafari wordt regelmatig bij de NOS als “Iran-deskundige” geraadpleegd en doceert aan de Princeton-universiteit.

Niets gebeurt toevallig. De “Turkse- en Marokkaanse jongeren” in de demonstratie vallen de schrijver misschien het meest op, maar op de achtergrond wordt de ideologische basis door de Rene Danens, Abdou Menebhi’s, Mohamed Rabbae’s en Internationale Socialisten van deze wereld gelegd. Vanuit deze politieke onderwereld lopen echter genoeg draadjes naar de officiële bovenwereld, zodat waakzaamheid op zijn plaats is.

De schrijver David Wertheim is intussen in dit hoofdstuk over pro-Palestijnse acties niet op zoek naar eenvoudige verklaringen, maar probeert het probleem van het toegenomen antisemitisme en de obsessie voor Israël te begrijpen. De partij DENK, die sinds 2015 deze eenzijdige focus op Israël kanaliseert, wil echter geen antwoorden geven. Daardoor valt deze paragraaf over DENK geheel in duigen. Wertheim probeert niet op een andere manier iemand van DENK aan de praat te krijgen.

De rappers Appa (“Fuck de Talmoed”) en Ismo (“Ik haat die fucking Joden nog meer dan de nazi’s”) worden wel voor hun uitspraken in rap-teksten vervolgd en wegens groepsbelediging veroordeeld. David Wertheim analyseert die teksten en constateert dat deze jonge moslims vooral voor hun Palestijnse islamitische broeders op willen komen. Hij verzuimt te analyseren, maar doet dat in een later interview wel, dat de begrippen antisemitisme, Holocaust en nazi voor deze nieuwe generatie Nederlanders, door gebrek aan scholing, de invloed van thuis en gebrek aan worteling in de Nederlandse samenleving, geen taboe-thema’s meer zijn. Deze begrippen worden gebruikt om hun argumenten kracht bij te zetten, zonder te beseffen dat de discussie daarna gewoon over en uit is.

Ik ben jaloers op David Wertheim, omdat hij in 2018 mocht meevaren met de “mini-Gaza-flotilla” van het Palestina Komitee door de Amsterdamse grachten. Daardoor kon hij horen wat Kees Wagtendonk, Jaap Hamburger en Benji de Levie, prominente Israël-criticasters, nu eigenlijk écht zeggen als ze onder elkaar zijn. Ikzelf werd op dezelfde avond nog met geweld uit het buurtcentrum in de Spaarndammerbuurt, waar de opvarenden vergaderden, verdreven. David Wertheim wekt blijkbaar helemaal geen wantrouwen en kon gewoon aanwezig zijn.

Gaza Flotilla

Ik kan natuurlijk niet eisen dat David Wertheim mijn blog of dat van Carel Brendel leest, maar door eenvoudig Googlen had hij kunnen weten, dat de vergadering op 1 juni 2018 in de Spaarndammerbuurt en ook de Gaza-Flotilla van dat jaar, door de moslimbroeders en dus Hamas werd georganiseerd. Ook in dat afgelegen zaaltje, waar ik niet in mocht, waren Hamas-vertegenwoordigers aanwezig. Dat er bovendien vertegenwoordigers van GroenLinks en BIJ1 bij aanwezig waren, laat weer eens de relatie tussen politieke onderwereld (terrorisme) en de Nederlandse boven-ons-gestelde elite zien.

De opzet van de schrijver om in eerste instantie te willen luisteren en begrijpen, zonder meteen met een waardeoordeel te komen, vind ik goed gekozen. De resultaten van dat luisteren mogen dan echter volgens mij niet zonder analyse of feitenkennis worden gepresenteerd.

Het boek is origineel geschreven en behandelt het thema Israël en de Palestijnen nu eens vanuit een geheel ander hoek. Het gaat er in het boek niet over wie er gelijk heeft, maar welke functie Israël en de Joden binnen de Nederlandse cultuur hebben.

admin
februari 24, 2023
BDS, Israel, politieke analyse
Reacties uitgeschakeld voor Recensie: “Waar gaat het over als het over Joden gaat?”

Palestijnse Autoriteit op bezoek in Leiden

De plaatsvervangende Minister van Buitenlandse Zaken van de Palestijnse Autoriteit in Ramallah, Dr. Amal Jadou Shaqqa, kwam vorige week op bezoek in Nederland. Zij gaf een lezing, met de prangend titel “Heeft de Twee-Staten-Oplossing nog een kans?”, op de Leidse Universiteit. De volgende ochtend ontbeet zij met de geachte afgevaardigden Agnes Mulder (CDA), Tom van der Lee (GroenLinks) en Tunahan Kuzu (DENK).

Parlementariërs met Amal Jadou

De rol van Amal Jadou in het vredesproces van het Midden-Oosten is vooral van belang, omdat zij op de prestigieuze Harvard Universiteit is gepromoveerd op het thema “Indianen en Palestijnen“, waarbij zij de overéénkomsten en verschillen tussen de twee onderdrukte prachtvolken treffend tot uitdrukking bracht.

Ik heb er als antropoloog zijnde al vaker op gewezen, dat de Arabische bevolking in Israël en op de Westelijke Jordaanoever steeds meer als “authentiek bedreigd volk, met een unieke cultuur” wordt weggezet. In 2011 schreef ik al over deze vergelijking: “Blijkbaar hebben Cultureel Antropologen iets met Indianen, Touaregs en Palestijnen. Ik weet niet wat het is. Zou ik ook zo geweest zijn? Het moet wel een soort van “terug naar de natuur”- idee van de “edele wilde” gecombineerd met de steun voor de eeuwige revolutionaire underdog, die toch blijft vechten voor zijn onbereikbare doel, zijn Je moet toch wat.” Het proefschrift van Amal Jadou sluit naadloos aan deze mythe aan.

Van een hoog-opgeleide diplomaat mogen wij verwachten dat de mogelijkheden en onmogelijkheden van een vredesproces benoemd kunnen worden. Intussen zijn we na alle bombardementen en beschietingen wel weer eens toe aan serieuze vredesbesprekingen, dus ik zou oprecht geïnteresseerd zijn geweest, als Amal Jadou deze mogelijkheden tot een nieuwe dialoog zou presenteren. Helaas kwamen de ruim negentig toehoorders op de Leidse Universiteit weer bedrogen uit.

De schuld voor het mislukken van het vredesproces en de oprichting van een Palestijnse staat werd tijdens de lezing geheel bij de staat Israël gelegd. Ze noemt daarbij het Oslo vredesproces, waarna de Israëlische premier Rabin door een Israëliër werd vermoord. Ze vergeet daarbij te vertellen, dat het terrorisme van de Palestijnse gewapende groepen tijdens dit proces onverminderd doorging. Premier Rabin waarschuwde 11 maanden voor zijn dood nog voor dit geweld.

Vooraan rechts: Gerard Jonkman van The Rights Forum

De tweede memorabele poging tot vrede vond in 2000 en 2001 plaats. In die onderhandelingen werd 94 tot 96% van de Westelijke Jordaanoever en grote delen van Oost-Jeruzalem aan de Palestijnen beloofd. Amal Jadou beweert in haar lezing, dat Israël de stekker uit deze overeenkomst heeft getrokken. In werkelijkheid stelde Yasser Arafat teveel voorwaarden en kwam steeds op toezeggingen terug.

Deze beweringen van Amal Jadou op de Leidse Universiteit, zijn dan nog de minst schokkende. Ernstiger is het, dat zij de terreurgroep Hamas als zijnde een “politieke groepering die Israël niet erkent” kwalificeert. Ik hoop dat de Leidse studenten kunnen googelen en deze leugen zelf gaan ontmaskeren.

Ook sprak ze over de Joodse lobby in de Verenigde Staten, die de oorzaak is voor steun van dat land aan de staat Israël.

In grote lijnen heeft Amal Jadou natuurlijk gelijk als zij stelt, dat de situatie voor de Palestijnen vrij hopeloos is. De aandacht van de wereld gaat nu uit naar Syrië en Oekraïne. Verkiezingen op de Westelijke Jordaanoever steeds uitgesteld. Hamas regeert met harde hand. Het conflict met Israël wordt steeds grimmiger. Genoeg reden dus, om eindelijk weer eens aan de onderhandelingstafel plaats te nemen. De oorzaken en redenen die tot deze uitzichtloze situatie hebben geleid worden echter door de plaatsvervangende minister schematisch, gesimplificeerd en foutief gepresenteerd.

admin
februari 22, 2023
Israel, politieke analyse, terrorisme
Reacties uitgeschakeld voor Palestijnse Autoriteit op bezoek in Leiden

Krakerster verpest de sfeer in Spanje

De jongens en meisjes Palestinos melden trots op de Insta en facebooks, dat Ada Colau, de burgemeester van Barcelona, alle institutionele contacten met Israël gaat verbreken. Is dit het zoveelste ballonnetje van symbool-politiek, dat de extreem-linkse burgemeester op laat, of is het een serieuze aanval op de economie van Spanje?

Ada Colau

Sinds 2017 heeft Ada Colau er echt al alles aan gedaan om de economie van Barcelona op een lager pitje te laten branden: Beperkingen aan AirBnB opleggen, bezitters van vakantiehuizen zwaarder belasten, een bankier voor crimineel uitmaken, huurders meer bescherming geven en toeristen wegjagen. Voor rijke Spanjaarden en investeerders is Barcelona geen leuke stad meer.

Haar tweede ambtstermijn heeft Ada Colau te danken aan de Spaanse geheime dienst CNI, die de coalitie-onderhandelaars liet afluisteren, zodat de afscheidingspartij ERC niet in het bestuur kon komen. De Franse oud-premier Manuel Valls moest er aan te pas komen om Colau wederom op het zadel te hijsen. Intussen is Ada Colau in het buitenland heel erg populair, maar in Barcelona vallen de resultaten van haar bestuur tegen. De krakers van drugspanden wordt geen strobreed in de weg gelegd. Dat is niet verwonderlijk als je bedenkt, dat Colau in 2008 zelf nog krakerster was en een voormalig pand van de Guadia Civil bezet hield.

Ada Colau
Ada Colau (48) is geboren en getogen in Barcelona, waar ze haar studie filosofie net niet afrondde. Al als scholier voerde ze actie voor Amnesty International. In 2009 richtte ze met haar man een platform op ter bescherming van Spanjaarden die tijdens de economische crisis uit huis werden gezet omdat ze de hypotheek of huur niet meer betaalden. Ze kreeg landelijke bekendheid nadat ze bij een hoorzitting in het parlement in 2013 een bankier een crimineel had genoemd. De door haar opgerichte partij Barcelona en Comú is nauw gelieerd aan Podemos, een antisysteempartij die bij de parlementsverkiezingen in 2015 20,7 procent van de stemmen kreeg. Colau heeft twee kinderen, van wie de jongste één jaar is.

Boycot
Na de boycot van cruiseschepen in de haven van Barcelona, het weigeren van sportevenementen en het verbod op plaatsen van projectieschermen ter gelegenheid van het voetbalkampioenschap in Quatar, is Israël het volgende doelwit van de activistische burgemeester. Het opzeggen van de institutionele banden met Israël lijkt voor de activisten een mooi resultaat, maar kan ernstige gevolgen voor de economie van Spanje hebben.


Niet voor niets heeft de autonome regio Catalonia een eigen handelskantoor in Tel Aviv. Catalonia is economische gezien de belangrijkste regio van Spanje. De auto-industrie en overige sectoren kunnen niet zonder de importproducten uit Israël functioneren. De import bedraagt maar liefst 237 miljoen Euro per jaar en dan gaat het over technische onderdelen, electronica en plastics. Ook de export naar Israël van 568 miljoen Euro per jaar is een kurk waarop de belabberde Catalaanse economie nog net kan drijven.

Vehicles, Plastics, Aparells material electric

Afgezien van de Israelische premier Netanyahu, die de boycot van zijn land niet gaat pikken, zijn de VS en Microsoft andere gevaren die op de loer liggen. In veel Amerikaanse staten is het boycotten van Israël verboden.

Misschien heeft Ada Colau nu haar hand overspeeld en wordt ze door de centrale Spaanse overheid op het matje geroepen, vanwege deze onbesuisde vijandige daad.

admin
februari 10, 2023
BDS, Israel
Reacties uitgeschakeld voor Krakerster verpest de sfeer in Spanje

Artificial Intelligence en het ‘Palestina sprookje’

Een Unix architect uit Polen belde mij gisteren in paniek op. Collega’s hadden een kunstmatige intelligentie gevraagd om een AIX-design te maken en er was een perfect plaatje met beschrijving uitgerold. De architect voelde zich overbodig.

Het Palestina sprookje

Sinds enige tijd bestaat er een gratis online systeem met kunstmatige intelligentie (Artificial Intelligence, AI) waar iedereen gebruik van kan maken. In de NRC van 20 januari spreken leraren zich kritisch over deze nieuwe ontwikkeling uit. Soms leveren derde klassers HAVO een werkstuk in, dat ze zelf niet eens kunnen begrijpen, omdat er teveel moeilijke woorden in staan. Er zijn echter ook leraren die hun leerlingen onderwijzen in het omgaan met deze nieuwe technologie.

Wie “ChatGPT” googled, kan meteen aan de slag. Je typt bijvoorbeeld in: “Schrijf een bericht van 500 woorden over het ontstaan van het Palestina Komitee Nederland” en na enkele minuten staat er een compleet artikel voor jouw neus op het beeldscherm. Ik weet toevallig veel van dit onderwerp, omdat ik er een boek over heb geschreven. Ik zal over dit thema dus kunnen beoordelen of de kunstmatige intelligentie er een beetje verstand van heeft.

Het resultaat van mijn zoekopdracht in ChatGPT is schrikbarend. Tijdens het doorlezen van het antwoord over het Palestina Komitee verschijnt voortdurend mijn vriend Michael Jacobs voor mijn geestesoog. “Palestina bestaat niet” en “Palestina is een sprookje”, roept hij. Dit is het resultaat en oordeel zelf:

Het Palestina Komitee Nederland (PK) is in 1968 opgericht als reactie op de bezetting van Palestina door Israël. Het komitee was een coalitie van verschillende politieke groepen, waaronder communisten, socialisten en pacifisten, die zich verenigden in hun strijd voor de rechten van de Palestijnse volkeren.
In de jaren 60 was de situatie in Palestina steeds verder verslechterd, met steeds meer Israëlische bezetting en onteigening van Palestijns land. Dit leidde tot verontwaardiging onder veel Nederlanders, en in 1968 kwamen diverse politieke groepen samen om actie te ondernemen voor de Palestijnse zaak.
Het PK was vanaf het begin actief in de politiek, met demonstraties en campagnes tegen de Israëlische bezetting en de Nederlandse steun daaraan. Het komitee werkte ook samen met andere Palestina-solidariteitsgroepen in Europa en wereldwijd.
In de jaren 70 en 80 bleef het PK actief in de politiek, met demonstraties, campagnes en internationale solidariteitsacties. Het komitee was ook betrokken bij de opvang van Palestijnse vluchtelingen in Nederland.
Na de eeuwwisseling bleef het PK actief in de strijd voor Palestijnse rechten, met campagnes tegen de Israëlische bezetting en de bouw van nederzettingen, en steun aan Palestijnse organisaties. Het komitee blijft ook actief in de huidige situatie, met campagnes voor de rechten van Palestijnse politieke gevangenen en de boycot van Israëlische goederen.
Het PK is een van de oudste en meest invloedrijke Palestina-solidariteitsgroepen in Nederland, en blijft actief in de strijd voor Palestijnse rechten en een einde aan de Israëlische bezetting.
Regenerate response
Artificial Intelligence over “Palestina”

Vooral het begin van het artikel is foutief. “…als reactie op de bezetting van Palestina” -is natuurlijk niet de werkelijke reden van de oprichting van het Komitee, want dan was het Palestina Komitee al veel eerder opgericht, namelijk in 1948, bij het ontstaan van de staat Israël. Mogelijk is deze zin “reactie op de bezetting van Palestina” overgenomen van de website Driegonaal.nl waar deze zin in staat: “de PLO ontstond als reactie op de bezetting van Palestina”. Dat klopt al een beetje meer, ook al kan je je ook bij deze zin afvragen waarom het dan nog tot 1964 heeft geduurd, voordat de PLO werd opgericht.

Artificial Intelligence

Een andere fout in het kunstmatige artikel is: “In de jaren 60 was de situatie in Palestina steeds verder verslechterd“. De werkelijke reden voor activisten om zich met de situatie te bemoeien was, dat Israël tijdens de zesdaagse oorlog in 1967 gewonnen had en gebied had veroverd. Een Joodse staat wint een oorlog en dat kan natuurlijk niet. Dat is imperialisme, volgens de activisten.

Een nadeel van een openbaar systeem met ‘artificial intelligence’ is, dat het systeem alleen openbare bronnen kan raadplegen. Op het internet staat natuurlijk heel veel gepolariseerde inhoud. Bovendien kan een computersysteem geen onderscheid tussen bronnen maken. Ook het onderscheid tussen “goed” en “fout” is moeilijk te maken, voor een computer.

Negen jaar geleden was ik op bezoek bij IBM in het Franse Montpellier. Er werd een Watson-systeem getoond dat alle artikelen over kanker, wereldwijd gepubliceerd, had opgegeten. Niet al die artikelen zijn vrij beschikbaar. De computer heeft een betaald abonnement op de medische tijdschriften en bibliotheken nodig. Een dokter hoefde alleen de bloedresultaten en een paar röntgen-foto’s op te sturen en er kwam een diagnose en een behandelplan uit het systeem gerold.

AI systeem in Montpellier

De doktoren waren zeer sceptisch over het kunstmatige kanker-diagnose-systeem. “Er moet toch altijd nog een menselijke dokter aan te pas komen. ” Natuurlijk zeiden de IBM-vakmensen, maar er worden per dag tien artikelen en onderzoeken over de behandeling van kanker gepubliceerd. Een dokter kan die informatie nooit allemaal in zich opnemen. Daar heeft hij/zij geen tijd voor. Het Watson-systeem heeft al die artikelen wel gelezen.

Een nadeel van de Open Artificial Intelligence is, dat er geen bronnen bij worden geleverd. Een student kan de tekst daardoor niet gebruiken. Toch kan het systeem je helpen bij het bestuderen van thema’s waar je helemaal niets vanaf weet. Het is mogelijk hele computerprogramma’s te laten schrijven, waar je anders weken aan zou moeten besteden. Wie echter veel van een thema af weet, zal toch steeds zeggen: “Mooi geschreven, maar er zitten wat foutjes in”

admin
januari 20, 2023
ICT, ICT Service, Israel
Reacties uitgeschakeld voor Artificial Intelligence en het ‘Palestina sprookje’