communicatie, ICT, media, blog en publicatie

adminAuthor Archives

De Vrienden van Amin Abou Rashed

Na twee maanden voorarrest, in het Huis van Bewaring te Sittard, krijgt Amin Abou Rashed eindelijk een steuncomité. De vermoedelijke Hamas-fondsenwerver en geldwitwasser werd samen met zijn dochter Israa (van de gelijknamige Stichting Israa) op 22 juni 2023 opgepakt. De Pro-Pal-Activisten hielden keurig hun mond, om de zaak niet nog erger te maken. Nu heeft Oscar Bergamin (NIDA) toch maar een comité opgericht.

De eenarmige Libanese activist Amin Abou Rashed moet op 4 oktober a.s. voor de eerste keer in een openbare zitting van de Rotterdamse Rechtbank voorkomen. Er is nu een voorlopig dossier van 700 pagina’s. Toch denkt advocaat Nick van Bremen dat het Openbaar Ministerie niets tegen Amin Abou Rashed in de hand heeft. “In Nederland word je nu eenmaal lang in voorarrest gehouden” luidde zijn eenvoudige verklaring voor dit maandenlange voorarrest van de pro-Palestijnse activist.

Hoge bloeddruk
Um Ibrahim, de vrouw van Amin Abou Rashed, benadrukte dat de oude reus last van hoge bloeddruk en van zijn benen heeft. Ook het missen van zijn ene arm is in de gevangenis een extra last, volgens de bezorgde echtgenote. Een activist die tijdens de persconferentie van donderdag 24 Augustus 2023 in de zaal zat, vond dit een slecht argument. “Hij moet gewoon vrij komen omdat hij onschuldig is”, meende zij. Daarover gaat de rechter dus binnenkort beslissen.

Entiteit
Oscar Bergamin benadrukte dat “de entiteit die zich Israël noemt” heeft geprobeerd het Openbaar Ministerie te beïnvloeden. “De bewijzen van deze rechtszaak komen uit zionistische hoek”, zo benadrukt de consultant. Hij sprak van een “lange arm van Israël”. Er zijn door een Israëlische documentairemaker inderdaad filmbeelden openbaar gemaakt, waarin Amin Abou Rashed met een tas vol contact geld aan komt zetten; Geld dat voor de Gazaboot van 2018 bestemd is. Vandaar dus de verdenking van geldwasserij en het financieren van een terroristische organisatie. De rechter zal echter uit moeten maken of dit in Europa allemaal maar mag.

Geen vrienden meer nodig

Een opvallende aanwezige tijdens de persconferentie, was Thomas Hofland, de coordinator van Samidoun Nederland. Aanhangers van deze PFLP-mantelorganisatie maakten vorig jaar nog een snoepreisje naar Libanon, waar ze het graf van de PFLP-terrorist Ghasan Kanafani bezochten. De Samidoun organisatie heeft er een handje van om overal op te duiken waar terrorisme wordt geprezen en aangemoedigd. Daarom heeft Amin Abu Rashed met deze vrienden ook geen vijanden meer nodig.

“Eén op één”

Jill Leyten van advocatenkantoor Siccama houdt zich normaal gesproken met zaken als witwassen, diefstal, (zware) geweldsmisdrijven, overtredingen van de Opiumwet en van de Wet wapens en munitie, zedenzaken, alsmede zaken die betrekking hebben op de georganiseerde misdaad, bezig. Ze hield tijdens de persconferentie een uitvoerig betoog over het opbouwen van een rapport, zodat de pro-pal-activist Amin Abou Rashed “meer van zichzelf kon laten zien”. Ik stel voor dat ze hem mee laten doen bij het volgende seizoen van B&B Vol Liefde. Misschien kan hij dan een “één op één momentje” met de Officier van Justitie krijgen.

Lawfare: Het nieuwe ELSC

Het European Legal Support Center (ELSC) krijgt nu een officiële status in Nederland… Continue reading »

The Rights Forum ontspoort nu nóg meer

De anti-Israëlische Rights Forum steunt nu ook de Hamas acties tegen Israël… Continue reading »

Gazaboot 2023; moslimbroederschap is betrokken

Op dinsdagavond 25 juli 2023 zal opnieuw een Gazaboot van de zogenaamde “Freedom Flotilla” in de Rotterdamse veerhaven aanmeren. De Rotterdamse activisten zullen de boot met PLO-terreurvlaggen verwelkomen. De komende week zal in het teken van deze boot naar Gaza staan en vrijdag worden de boot en opvarenden weer uitgezwaaid. Het programma staat op de website van Rotterdam voor Gaza

Enkele kanttekeningen bij deze door de moslimbroederschap gefinancierde manifestatie:
Op woensdagavond vindt in het Wijkpaleis, om 20:00 uur, een paneldiscussie plaats, waar ook PAX vertegenwoordiger Thomas van Gool aan meedoet. Dit is opnieuw een voorbeeld van goedpraten en legitimeren van HAMAS terreur. Enkele maanden geleden nodigde PAX en Thomas van Gool nog een veroordeelde PFLP-terrorist uit om te spreken in Arminius. Nu vindt Thomas van Gool het weer geen enkel probleem om een hulpactie voor HAMAS te steunen.

Moslimbroederschap
Normaal gesproken is Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed haantje de voorste bij dit soort manifestaties. Nu zit hij, net als dochter Israa, in voorarrest, juist vanwege de verdenking van financiering van Hamas. In een Israëlische undercover documentaire kan je zien dat Amin Abou Rashed tassen vol contant geld bij de Gazaboot 2018 naar binnen brengt. De verbinding met de moslimbroederschap en dus ook met Hamas is door meerdere bronnen aangetoond. De Nederlandse justitie en de banken onderzoeken deze financiering.

Voordat Thomas van Gool en Berber van der Woude nu weer gaan roepen over “verdachtmakingscampagnes” en “laster”, zouden ze eerst eens de feiten over de invloed van de moslimbroederschap op de Gazaboot moeten onderzoeken. Sinds 2010 ligt deze verbinding voor de hand en is niet te ontkennen.

Mijn leven met Amin Abou Rashed

Vorige week werd de leider van de “European Palestinians Conference”, Amin Abou Rashed, samen met zijn dochter Israa, door de FIOD van zijn bed gelicht. Hen wordt verweten een criminele vereniging te vormen, die geld naar de terreurbeweging Hamas doorsluist. De European Palestinians Conference is evenals Hamas, een mantelorganisatie van de internationale Moslimbroederschap. Door de arrestaties komt een voorlopig einde aan een jarenlang onderzoek naar terreurconnecties van Hamas-ondersteuners in Nederland. Wat is er sinds 2010 eigenlijk allemaal gebeurd?


Mijn interesse in Amin Abou Rashed wordt gewekt, als hij in 2010, samen met de universitair docente Anne de Jong , vlak voor de kust van Israël, van een bootje geplukt wordt en kort door Israël wordt geïnterneerd. De arrestatie is in die zin opzienbarend, omdat tegelijkertijd negen opvarenden van de Turkse boot Mavi Marmara, varende in dezelfde Gazavloot, door Israëlische soldaten worden doodgeschoten. Voor mij is de datum van 31 mei 2010 van belang, omdat ik mij op dat moment in gezelschap van enkele leden van de pro-Israëlische lobby organisatie WAAR bevond. De leden vonden het zo erg, dat er op de boot was geschoten, dat ze bijna zaten te huilen. Ik was daar in de functie van docent sociale media, om een cursus “Omgang met sociale media” te geven. Tegelijkertijd was ik verbaasd over de naïviteit van de leden van WAAR, die ik tot dat moment als zijnde een keiharde zionistische massa-organisatie had beschouwd. Niets bleek minder waar te zijn!


Een ander interessant aspect van de arrestatie van Amin Abou Rashed was, dat hij door Israël gewoon weer werd vrijgelaten. Het kan wel zijn, dat hij destijds al Nederlands staatsburger was, maar hij was ook de man die documenten van de Holy Land Foundation had getekend en dus daarmee als een financier van terreurbeweging Hamas beschouwd kon worden. Waarom werd Amin Abou Rashed toen weer vrijgelaten. Ik ging er van uit, dat een loslopende Amin Abou Rashed een betere bron van informatie was, dan als hij ergens vast zat. Hij leverde dus jarenlang een goede informatiepositie.

Ik ontmoette Amin Abou Rashed een jaar later, toen de Israëlische legerband Tzahal in Dordrecht optrad. Wij stonden met Israëlische vlaggen voor de deur en de pro-pal-activisten stonden tegenover ons met Palestijnse vlaggen. Ik sprak Amin Abou Rashed aan met de vraag of hij zich in 2011 opnieuw op de Gazaboot zou inschepen. Onmiddellijk kwam de “moeder der pro-pal activisten” Jose van Leeuwen, tussen ons in staan en verhinderde een verder gesprek. Abou Rashed wilde toen wél met mij praten.


Het verhaal wordt nog persoonlijker als ik in 2011 een folder van de Stichting Israa in de bus krijg. In de folder worden de moslims in Nederland opgeroepen geld te doneren aan de arme weeskinderen in Gaza. Als ik nog eens goed kijk aan wie de folder gericht is, blijkt de adressant een Egyptische buurman te zijn. Zijn zoons komen regelmatig bij ons in de tuin om pruimen te plukken. Nu komt het toch wel héél dichtbij! De inzamelingsactie voor weeskinderen in Gaza laat zien, dat de moslimbroederschap humanitaire doelen verbindt met de islamitische jihad.


Nu staat ook de Stichting Israa in de schijnwerpers, omdat het een opvolger van de opgeheven Stichting Al Quds is. Het is goed mogelijk, dat ook deze stichting beide doelen nastreeft: Geld doneren aan met Hamas gelieerde organisaties en ook humanitaire doelen nastreven. De rechter zal uit moeten maken of de omstreden donaties, sommige met cash geld, verboden waren.

Gazaboot 2011
Eén van mijn grootste publicitaire successen, komt in 2011 als ik ontdek wie de voorzitter van de Gazaboot 2011 is. De naam Rob Groenhuijzen doet bij de dames en heren pro-palestijnse activisten geen belletje rinkelen. In het boek “Rood Verzets Front” van Paul Moussault, staat Rob Groenhuizen uitgebreid beschreven als de veroordeelde terrorist van de Capelse Groep uit de jaren zeventig. De link naar terrorisme is nu snel gemaakt en de Gazaboot 2011 is nooit uitgevaren. De organisatie kreeg de volle aandacht van de AIVD en de Telegraaf en is sindsdien dan ook opgeheven. Tot nog toe is niet bekend geworden wie de Gazaboot 2011 heeft gefinancierd. In de notulen, die via de Telegraaf zijn uitgelekt, wordt Amin Abou Rashed als coördinator van de fondsenwerving genoemd. Kort na die mislukte Gazaboot wordt de Stichting DocP (nu BDS Nederland) opgericht. Een aantal activisten van de Gazaboot doen nu mee met DocP. Mogelijk is daar ook geld naar toe gevloeid.

Nu is het toch al weer twaalf jaar later en Amin Abou Rashed heeft al die tijd zijn netwerk kunnen uitbreiden en activiteiten kunnen ontplooien. De laatste tijd kreeg hij niet veel publicitaire steun van politieke partijen meer. Misschien was zijn informatiewaarde te laag geworden. Nu moet de rechter oordelen.






Ibrahim Al-Baz krijgt onderscheiding

Bestuurslid van het Palestina Komitee en voormalig Fatah-agent in Nederland, Ibrahim Al-Baz (17-05-1950, Helhul, Jordanië), ontvangt op 28 mei 2023 een belangrijke onderscheiding uit handen van Rawan Suleiman, de vertegenwoordiger van de Palestijnse Autoriteit in Den Haag, vanwege vijftig jaar strijd voor de Palestijnse zaak.

We zagen Ibrahim Al-Baz op 12 mei jongstleden nog zitten tijdens de veelbesproken anti-Israëlische PAX-bijeenkomst in het Arminius debatcentrum. Ik zeg nog tegen de CIDI-jongens naast mij: “Let er op, wie met wie praat. Let er op welke (voormalige) terroristen er in de zaal zitten en welke status ze in de organisatie hebben.” Dat is de participerende observatie die mij als antropoloog is bijgebracht. Tientallen bezoekers van de “vredesbijeenkomst” kwamen naar de oude Ibrahim toe en schudden hem de hand.

Het woord “Palestine” wordt foutief gespeld

Na de bijeenkomst zagen we Ibrahim dan met veel moeite naar buiten komen. Slecht lopend met een stok. Het is moeilijk voor te stellen, dat deze man drieënveertig jaar geleden het hoofd van de Fatah-delegatie in Nederland was en volgens de BVD zelfs agenten voor Fatah wierf. Alle krakersters van Ravijn, Rebel en Ravage kwamen in het geweer, toen de Minister van Binnenlandse Zaken deze strijder geen permanente verblijfsvergunning wilde geven. Niemand begreep waarom zo’n aardige man werd tegengewerkt.


Stichting Argus, niet te verwarren met het VPRO-programma Argos, heeft meerdere BVD-berichten uit die tijd gepubliceerd en nu weten we waarom. Het Palestijns terrorisme was nog in volle gang en Ibrahim Al-Baz was er op de één of andere manier bij betrokken. Hij werd in 1979 op de Parijse luchthaven gearresteerd wegens het smokkelen van een pijpbom. Na het verkrijgen van zijn permanente verblijfstitel, vestigde Ibrahim zich in Vlaardingen als sociaal werker.

Uit de BVD rapporten kunnen we opmaken, dat de Palestijnse Vereniging en het Palestina Komitee steeds tegen elke vorm van vredesakkoord waren. In 1980 demonstreerden ze gezamenlijk tegen het Camp-David-Akkoord, waarin de vrede tussen Egypte en Israël werd geregeld. Nog ernstiger is de angst van de BVD voor het smokkelen van explosieven.

Het enige positieve puntje, dat ik aangaande Ibrahim Al-Baz wil opmerken is, dat we weten waar we met hem aan toe zijn. Zijn loopbaan is gedocumenteerd. Hij heeft nooit afstand van de gewapende strijd genomen. Bij Thomas van Gool (PAX) en Brenda Stoker (AD) weten we niet waar we aan toe zijn. Laten ze uit een misplaatste en naïeve onwetendheid terroristen aan het woord, of hebben ze diep in hun hart bewondering voor de pijpbommensmokkelaars en scooterschutters?

Rights Forum vangt bot

De Erasmus Universiteit Rotterdam heeft uitvoerig antwoord gegeven, op de WOO vraag van The Rights Forum, naar contacten met Israëlische universiteiten. Op de website van de EUR staan alle uitwisselingsprogramma’s met universiteiten in Israël keurig opgesomd. De vraag naar contacten van de EUR met Joodse organisaties wordt echter niet beantwoord. Heeft The Rights Forum zijn hand overspeeld? Is de Dries van Agt-club te ver gegaan?

Geen enkele universiteit is zover gegaan ook de contacten van de universiteit met Joodse organisaties op te sommen. The Rights Forum is daartegen in beroep gegaan en vangt ook bij de beroepscommissie bot. Op 6 april 2023 schrijft de Adviescommissie voor Klachten en Bezwaarschriften van het College van Bestuur van de EUR: “Ongelijke behandeling op basis van religie of afkomst wordt ten sterkste afgewezen. (…) Het vizier richten op een specifieke groep burgers (waaronder ook medewerkers, studenten en alumni van de Erasmus Universiteit Rotterdam) zorgt voor gevoelens van onveiligheid, onrecht en discriminatie.”

Nu kan The Rights Forum nog een keer tegen dit besluit in beroep gaan en daarna een procedure bij de bestuursrechter starten. De pro-Palestijnse studentenorganisaties noemen deze juridische weg: “De universiteiten voor de rechter slepen.” Opvallend detail in dit rumoer is echter, dat op de website van The Rights Forum op geen enkele manier melding van een gerechtelijke procedure wordt gemaakt. Op de anti-Israëlische website BDS NL wordt Rights Forum directeur Gerard Jonkman wél geciteerd. Hij vertelt daar een regelrechte leugen, namelijk dat The Rights Forum bij de bezwaarcommissie van de EUR gelijk heeft gekregen. Dat klopt niet, want The Rights Forum heeft gefaald.

Intussen is het WOO-verzoek van The Rights Forum steeds dieper in de bruine drab gezakt. Het verzoek naar inzage in contacten met Joodse organisaties wordt door vele vele commentatoren als antisemitisch ingeschat. Ook in de Tweede Kamer worden intussen door Gert-Jan Segers (ChristenUnie) en Ulysse Ellian (VVD) kritische vragen over de antisemitische strekking van het WOB-verzoek gesteld.

Het is tragisch, dat een stichting die zegt op te komen voor mensenrechten, nu juist Artikel 1 van de Nederlandse Grondwet aan zijn laars lapt. Waakzaamheid is echter geboden, want met Nederlandse rechters weet je het nooit. De rechter zal de wet WOO moeten toetsen aan de discriminatiewetgeving. Indien de weegschaal van de Nederlandse rechtspraak de verkeerde kant op slaat, zullen we in actie moeten komen.

Barcelona breekt met BDS boycot

Ondanks de ferme taal van burgemeester Ada Colau, onderhoudt de Catalaanse stad Barcelona nog steeds sterke banden met Israël en vaart er wel bij. Het Israëlische bedrijf IRP Systems, dat innovatieve elektrische treinen en -auto’s levert, opent een nieuw kantoor en research centrum in Barcelona. De zogenaamde BDS boycot van burgemeester Ada Colau wordt daarmee doorbroken.

Ada Colau wordt in het zadel gehouden, om de Catalaanse afscheidingsbeweging in te dammen en mag zich kandidaat stellen voor een tweede termijn als burgemeester van Barcelona. Dat zij met haar beleid tegen toerisme en vóór huurders en krakers de gehele Catalaanse economie onderuit haalt, is voor de Spaanse geheime dienst alleen maar een pré. De extreem-linkse voormalige activiste beweegt zich nu vooral op het terrein van de symboolpolitiek. Intussen probeert de Catalaanse economie zich te herstellen en vaart een eigen koers.

De anti-Israëlische BDS-activisten lopen tegen grote beperkingen op. Op ambtelijk niveau kunnen ze eventueel een boycot tegen de Israëlische staat uitroepen. Dat heeft Barcelona ook al gedaan. Op economisch gebied is dit echter onmogelijk. Israël heeft een handelsverdrag met de Europese Unie en een individuele lidstaat kan zich daar niet zomaar aan onttrekken. IRP systems kan dus gewoon een kantoor in Barcelona openen en zorgt daarmee voor extra werkgelegenheid in Spanje en de rest van Europa.





 

Eigen terrorist eerst!

Na bezoek aan de massamanifestatie “75 jaar Nakba: het Palestijnse verleden/heden”, georganiseerd door de PAX “vredesorganisatie” en Arminius debatcentrum, vragen wij ons nieuwsgierig af: “Waarom een echte PFLP-terrorist uitnodigen, als je hem vervolgens nauwelijks aan het woord laat?

Zijn we misschien met zijn allen in een opzetje van de gezellige Brabander Thomas van Gool van Pax getrapt en hebben we juist reclame voor de bijeenkomst gemaakt, door er op te wijzen, dat Salah Hamouri een terrorist is en dat Pax hem geen podium zou moeten geven? We weten het niet!

Tijdens de bijeenkomst worden de Joodse- en pro-Israëlische organisaties die tegen de bijeenkomst gewaarschuwd hebben, genoemd. PAX heeft echter besloten de bijeenkomst gewoon door te laten gaan. Er is geen extra onderzoek gedaan. Het wordt blijkbaar eerder als een pré, dan als een gevaar gezien. De reputatie van PAX wordt er blijkbaar niet door aangetast. Ministerie en kerken blijven gewoon aan PAX doneren. Het Midden-Oosten-debat in is in Nederland al zodanig gepolariseerd, dat als CIDI, CJO en NIW roepen dat Salah Hamouri een terrorist en lid van de PFLP is, dat volkomen in de wind geslagen wordt. Deze organisaties worden als Israël-lobby gezien en als “de lange arm van Israël”.

Bij het naar buiten lopen, na de voorstelling, word ik aangesproken door de die-hard revolutionair Jacob Bodden, van Revolutionaire Eenheid en Samidoun. Hij vraagt zich af, of ik binnen bang ben geweest, met zoveel terroristen. Nee, bang ben ik niet geweest. Ik ben eerder bezorgd, dat de terreur en het antisemitisme van de Palestijnse strijdgroepen op deze manier mainstream wordt gemaakt. In de zaal zitten voormalige diplomaten, medewerkers van NGO’s en veel studenten. Niemand vraagt zich af of het misschien te ver gaat om iemand uit te nodigen, die een rabbijn om heeft willen leggen, die samen met andere PFLP-gevangenen een hongerstaking begint en na zijn vrijlating met een PFLP-vlag zwaait. Hoeveel bewijs wil je nog meer hebben? PAX wil helemaal geen bewijs zien, want blijkbaar is dit nu hun business model geworden. PAX hoort nu helemaal bij de pro-Pal-movement.

Berber van der Woude is een voormalige diplomaat in Ramallah, die vanwege uitblijvende Nederlandse steun aan het strijdende Palestijnse Volk, haar baan heeft opgezegd. Diplomaten kunnen niet altijd zeggen wat ze denken. Om diplomaat te kunnen worden, heb je bijzondere communicatieve vaardigheden nodig en moet je door een zwaar selectieproces. Berber heeft in haar jonge leven al veel meer bereikt dat Jacob Bodden van de Samidoun en de Revolutionaire Eenheid. Ze heeft hoog in de toren gezeten, terwijl Jacob Bodden zijn leven aan het weggooien is. Dat heb ik gisteravond ook tegen hem gezegd. Wat is het verschil tussen deze twee soorten strijders?

Het verschil tussen de diplomaat en de terrorist is, dat de diplomaat schippert, onderhandelt, praat, netwerkt en de terrorist altijd zijn eigen waarheid kan vasthouden, geen compromissen sluit en een vaste koers vaart. De diplomaat moet zijn leven lang zijn mond houden en de terrorist kan altijd de waarheid vertellen. Wat heb je liever?

Als Pax er zo van houdt terroristen uit te nodigen, waarom dan geen terrorist van eigen bodem? Ze zaten allemaal in de zaal. Amin Abou Rashed, de fondsenwerver van Hamas; Ibrahim Al-Baz, de pijpbommensmokkelaar van Fatah; Thomas Hofland, de Nederlandse contactpersoon voor PFLP-mantelorganisatie Samidoum en Jacob Bodden, staat op goede voet met de PFLP-strijders in Libanon. Op deze plaats zou ik uit willen roepen:

Eigen Terrorist Eerst!




Joodse organisaties: Weg met Salah Hamouri 

In een éénmalige uiting van éénsgezindheid, schrijven diverse media, Joodse- en pro-Israëlische organisaties in persberichten: Geef Salah Hamouri geen podium!



CIDI: PERSBERICHT: Geef Salah Hamouri geen podium
NIW: Omstreden Palestijnse activist in Rotterdam
CJO: “Associëren met gedachtengoed van terroristen is verachtelijk”
Foto rechts: Salah Hamouri met de PFLP vlag

Kees Broer: Salah Hamouri wandelt doodleuk Rotterdam binnen

RD: CIDI laakt spreekbeurten uitgezette Palestijn

Wat antwoordt de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb op de vraag wat dat allemaal moet op vrijdag 12 mei om 20:00 uur, in de debatzaal Arminius te Rotterdam:

Dank voor uw mail.
Ik heb kennisgenomen van de informatie die u mij heeft verstrekt. Daarin zie ik als hoeder van de openbare orde en veiligheid en op grond van de Wet Openbare Manifestaties geen reden en ook geen grond om op te treden tegen een dergelijke bijeenkomst. De openbare orde is niet in het geding en samenkomst van welke aard dan ook zijn op grond van de wet toegestaan. Het is niet aan mij een oordeel te hebben over de inhoud noch over de gasten die aan de bijeenkomst deelnemen. Tegenstanders van een dergelijke bijeenkomst kunnen zich in het publieke domein deelnemen en hun standpunt bekendmaken. Bestuurlijk ingrijpen is derhalve niet aan de orde.


Vriendelijke groet,


Ahmed Aboutaleb
Burgemeester van Rotterdam 

Rutger Wolfson van debatcentrum Arminius reageert als volgt:

“Voor wat betreft de heer Hamouri zien wij geen problemen in het bieden van een podium. De heer Hamouri heeft voor zover wij weten altijd zijn onschuld bepleit , ook in een schikking om een lage gevangenisstraf te voorkomen.  ”