communicatie, ICT, media, blog en publicatie

mei 2023Monthly Archives

Ibrahim Al-Baz krijgt onderscheiding

Bestuurslid van het Palestina Komitee en voormalig Fatah-agent in Nederland, Ibrahim Al-Baz (17-05-1950, Helhul, Jordanië), ontvangt op 28 mei 2023 een belangrijke onderscheiding uit handen van Rawan Suleiman, de vertegenwoordiger van de Palestijnse Autoriteit in Den Haag, vanwege vijftig jaar strijd voor de Palestijnse zaak.

We zagen Ibrahim Al-Baz op 12 mei jongstleden nog zitten tijdens de veelbesproken anti-Israëlische PAX-bijeenkomst in het Arminius debatcentrum. Ik zeg nog tegen de CIDI-jongens naast mij: “Let er op, wie met wie praat. Let er op welke (voormalige) terroristen er in de zaal zitten en welke status ze in de organisatie hebben.” Dat is de participerende observatie die mij als antropoloog is bijgebracht. Tientallen bezoekers van de “vredesbijeenkomst” kwamen naar de oude Ibrahim toe en schudden hem de hand.

Het woord “Palestine” wordt foutief gespeld

Na de bijeenkomst zagen we Ibrahim dan met veel moeite naar buiten komen. Slecht lopend met een stok. Het is moeilijk voor te stellen, dat deze man drieënveertig jaar geleden het hoofd van de Fatah-delegatie in Nederland was en volgens de BVD zelfs agenten voor Fatah wierf. Alle krakersters van Ravijn, Rebel en Ravage kwamen in het geweer, toen de Minister van Binnenlandse Zaken deze strijder geen permanente verblijfsvergunning wilde geven. Niemand begreep waarom zo’n aardige man werd tegengewerkt.


Stichting Argus, niet te verwarren met het VPRO-programma Argos, heeft meerdere BVD-berichten uit die tijd gepubliceerd en nu weten we waarom. Het Palestijns terrorisme was nog in volle gang en Ibrahim Al-Baz was er op de één of andere manier bij betrokken. Hij werd in 1979 op de Parijse luchthaven gearresteerd wegens het smokkelen van een pijpbom. Na het verkrijgen van zijn permanente verblijfstitel, vestigde Ibrahim zich in Vlaardingen als sociaal werker.

Uit de BVD rapporten kunnen we opmaken, dat de Palestijnse Vereniging en het Palestina Komitee steeds tegen elke vorm van vredesakkoord waren. In 1980 demonstreerden ze gezamenlijk tegen het Camp-David-Akkoord, waarin de vrede tussen Egypte en Israël werd geregeld. Nog ernstiger is de angst van de BVD voor het smokkelen van explosieven.

Het enige positieve puntje, dat ik aangaande Ibrahim Al-Baz wil opmerken is, dat we weten waar we met hem aan toe zijn. Zijn loopbaan is gedocumenteerd. Hij heeft nooit afstand van de gewapende strijd genomen. Bij Thomas van Gool (PAX) en Brenda Stoker (AD) weten we niet waar we aan toe zijn. Laten ze uit een misplaatste en naïeve onwetendheid terroristen aan het woord, of hebben ze diep in hun hart bewondering voor de pijpbommensmokkelaars en scooterschutters?

Rights Forum vangt bot

De Erasmus Universiteit Rotterdam heeft uitvoerig antwoord gegeven, op de WOO vraag van The Rights Forum, naar contacten met Israëlische universiteiten. Op de website van de EUR staan alle uitwisselingsprogramma’s met universiteiten in Israël keurig opgesomd. De vraag naar contacten van de EUR met Joodse organisaties wordt echter niet beantwoord. Heeft The Rights Forum zijn hand overspeeld? Is de Dries van Agt-club te ver gegaan?

Geen enkele universiteit is zover gegaan ook de contacten van de universiteit met Joodse organisaties op te sommen. The Rights Forum is daartegen in beroep gegaan en vangt ook bij de beroepscommissie bot. Op 6 april 2023 schrijft de Adviescommissie voor Klachten en Bezwaarschriften van het College van Bestuur van de EUR: “Ongelijke behandeling op basis van religie of afkomst wordt ten sterkste afgewezen. (…) Het vizier richten op een specifieke groep burgers (waaronder ook medewerkers, studenten en alumni van de Erasmus Universiteit Rotterdam) zorgt voor gevoelens van onveiligheid, onrecht en discriminatie.”

Nu kan The Rights Forum nog een keer tegen dit besluit in beroep gaan en daarna een procedure bij de bestuursrechter starten. De pro-Palestijnse studentenorganisaties noemen deze juridische weg: “De universiteiten voor de rechter slepen.” Opvallend detail in dit rumoer is echter, dat op de website van The Rights Forum op geen enkele manier melding van een gerechtelijke procedure wordt gemaakt. Op de anti-Israëlische website BDS NL wordt Rights Forum directeur Gerard Jonkman wél geciteerd. Hij vertelt daar een regelrechte leugen, namelijk dat The Rights Forum bij de bezwaarcommissie van de EUR gelijk heeft gekregen. Dat klopt niet, want The Rights Forum heeft gefaald.

Intussen is het WOO-verzoek van The Rights Forum steeds dieper in de bruine drab gezakt. Het verzoek naar inzage in contacten met Joodse organisaties wordt door vele vele commentatoren als antisemitisch ingeschat. Ook in de Tweede Kamer worden intussen door Gert-Jan Segers (ChristenUnie) en Ulysse Ellian (VVD) kritische vragen over de antisemitische strekking van het WOB-verzoek gesteld.

Het is tragisch, dat een stichting die zegt op te komen voor mensenrechten, nu juist Artikel 1 van de Nederlandse Grondwet aan zijn laars lapt. Waakzaamheid is echter geboden, want met Nederlandse rechters weet je het nooit. De rechter zal de wet WOO moeten toetsen aan de discriminatiewetgeving. Indien de weegschaal van de Nederlandse rechtspraak de verkeerde kant op slaat, zullen we in actie moeten komen.

Barcelona breekt met BDS boycot

Ondanks de ferme taal van burgemeester Ada Colau, onderhoudt de Catalaanse stad Barcelona nog steeds sterke banden met Israël en vaart er wel bij. Het Israëlische bedrijf IRP Systems, dat innovatieve elektrische treinen en -auto’s levert, opent een nieuw kantoor en research centrum in Barcelona. De zogenaamde BDS boycot van burgemeester Ada Colau wordt daarmee doorbroken.

Ada Colau wordt in het zadel gehouden, om de Catalaanse afscheidingsbeweging in te dammen en mag zich kandidaat stellen voor een tweede termijn als burgemeester van Barcelona. Dat zij met haar beleid tegen toerisme en vóór huurders en krakers de gehele Catalaanse economie onderuit haalt, is voor de Spaanse geheime dienst alleen maar een pré. De extreem-linkse voormalige activiste beweegt zich nu vooral op het terrein van de symboolpolitiek. Intussen probeert de Catalaanse economie zich te herstellen en vaart een eigen koers.

De anti-Israëlische BDS-activisten lopen tegen grote beperkingen op. Op ambtelijk niveau kunnen ze eventueel een boycot tegen de Israëlische staat uitroepen. Dat heeft Barcelona ook al gedaan. Op economisch gebied is dit echter onmogelijk. Israël heeft een handelsverdrag met de Europese Unie en een individuele lidstaat kan zich daar niet zomaar aan onttrekken. IRP systems kan dus gewoon een kantoor in Barcelona openen en zorgt daarmee voor extra werkgelegenheid in Spanje en de rest van Europa.





 

Eigen terrorist eerst!

Na bezoek aan de massamanifestatie “75 jaar Nakba: het Palestijnse verleden/heden”, georganiseerd door de PAX “vredesorganisatie” en Arminius debatcentrum, vragen wij ons nieuwsgierig af: “Waarom een echte PFLP-terrorist uitnodigen, als je hem vervolgens nauwelijks aan het woord laat?

Zijn we misschien met zijn allen in een opzetje van de gezellige Brabander Thomas van Gool van Pax getrapt en hebben we juist reclame voor de bijeenkomst gemaakt, door er op te wijzen, dat Salah Hamouri een terrorist is en dat Pax hem geen podium zou moeten geven? We weten het niet!

Tijdens de bijeenkomst worden de Joodse- en pro-Israëlische organisaties die tegen de bijeenkomst gewaarschuwd hebben, genoemd. PAX heeft echter besloten de bijeenkomst gewoon door te laten gaan. Er is geen extra onderzoek gedaan. Het wordt blijkbaar eerder als een pré, dan als een gevaar gezien. De reputatie van PAX wordt er blijkbaar niet door aangetast. Ministerie en kerken blijven gewoon aan PAX doneren. Het Midden-Oosten-debat in is in Nederland al zodanig gepolariseerd, dat als CIDI, CJO en NIW roepen dat Salah Hamouri een terrorist en lid van de PFLP is, dat volkomen in de wind geslagen wordt. Deze organisaties worden als Israël-lobby gezien en als “de lange arm van Israël”.

Bij het naar buiten lopen, na de voorstelling, word ik aangesproken door de die-hard revolutionair Jacob Bodden, van Revolutionaire Eenheid en Samidoun. Hij vraagt zich af, of ik binnen bang ben geweest, met zoveel terroristen. Nee, bang ben ik niet geweest. Ik ben eerder bezorgd, dat de terreur en het antisemitisme van de Palestijnse strijdgroepen op deze manier mainstream wordt gemaakt. In de zaal zitten voormalige diplomaten, medewerkers van NGO’s en veel studenten. Niemand vraagt zich af of het misschien te ver gaat om iemand uit te nodigen, die een rabbijn om heeft willen leggen, die samen met andere PFLP-gevangenen een hongerstaking begint en na zijn vrijlating met een PFLP-vlag zwaait. Hoeveel bewijs wil je nog meer hebben? PAX wil helemaal geen bewijs zien, want blijkbaar is dit nu hun business model geworden. PAX hoort nu helemaal bij de pro-Pal-movement.

Berber van der Woude is een voormalige diplomaat in Ramallah, die vanwege uitblijvende Nederlandse steun aan het strijdende Palestijnse Volk, haar baan heeft opgezegd. Diplomaten kunnen niet altijd zeggen wat ze denken. Om diplomaat te kunnen worden, heb je bijzondere communicatieve vaardigheden nodig en moet je door een zwaar selectieproces. Berber heeft in haar jonge leven al veel meer bereikt dat Jacob Bodden van de Samidoun en de Revolutionaire Eenheid. Ze heeft hoog in de toren gezeten, terwijl Jacob Bodden zijn leven aan het weggooien is. Dat heb ik gisteravond ook tegen hem gezegd. Wat is het verschil tussen deze twee soorten strijders?

Het verschil tussen de diplomaat en de terrorist is, dat de diplomaat schippert, onderhandelt, praat, netwerkt en de terrorist altijd zijn eigen waarheid kan vasthouden, geen compromissen sluit en een vaste koers vaart. De diplomaat moet zijn leven lang zijn mond houden en de terrorist kan altijd de waarheid vertellen. Wat heb je liever?

Als Pax er zo van houdt terroristen uit te nodigen, waarom dan geen terrorist van eigen bodem? Ze zaten allemaal in de zaal. Amin Abou Rashed, de fondsenwerver van Hamas; Ibrahim Al-Baz, de pijpbommensmokkelaar van Fatah; Thomas Hofland, de Nederlandse contactpersoon voor PFLP-mantelorganisatie Samidoum en Jacob Bodden, staat op goede voet met de PFLP-strijders in Libanon. Op deze plaats zou ik uit willen roepen:

Eigen Terrorist Eerst!




Joodse organisaties: Weg met Salah Hamouri 

In een éénmalige uiting van éénsgezindheid, schrijven diverse media, Joodse- en pro-Israëlische organisaties in persberichten: Geef Salah Hamouri geen podium!



CIDI: PERSBERICHT: Geef Salah Hamouri geen podium
NIW: Omstreden Palestijnse activist in Rotterdam
CJO: “Associëren met gedachtengoed van terroristen is verachtelijk”
Foto rechts: Salah Hamouri met de PFLP vlag

Kees Broer: Salah Hamouri wandelt doodleuk Rotterdam binnen

RD: CIDI laakt spreekbeurten uitgezette Palestijn

Wat antwoordt de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb op de vraag wat dat allemaal moet op vrijdag 12 mei om 20:00 uur, in de debatzaal Arminius te Rotterdam:

Dank voor uw mail.
Ik heb kennisgenomen van de informatie die u mij heeft verstrekt. Daarin zie ik als hoeder van de openbare orde en veiligheid en op grond van de Wet Openbare Manifestaties geen reden en ook geen grond om op te treden tegen een dergelijke bijeenkomst. De openbare orde is niet in het geding en samenkomst van welke aard dan ook zijn op grond van de wet toegestaan. Het is niet aan mij een oordeel te hebben over de inhoud noch over de gasten die aan de bijeenkomst deelnemen. Tegenstanders van een dergelijke bijeenkomst kunnen zich in het publieke domein deelnemen en hun standpunt bekendmaken. Bestuurlijk ingrijpen is derhalve niet aan de orde.


Vriendelijke groet,


Ahmed Aboutaleb
Burgemeester van Rotterdam 

Rutger Wolfson van debatcentrum Arminius reageert als volgt:

“Voor wat betreft de heer Hamouri zien wij geen problemen in het bieden van een podium. De heer Hamouri heeft voor zover wij weten altijd zijn onschuld bepleit , ook in een schikking om een lage gevangenisstraf te voorkomen.  ” 

Het leven van een Hamas-knuffelaar gaat niet over rozen

Anne Jellema (43) is zelfstandig marketingconsultant en zetelt met haar bedrijf in een kantoor-unit in het voormalige Tropenmuseum te Amsterdam. Vorig jaar september wordt zij door de ABN AMRO bank opgebeld en de bankmedewerker vraagt waar de paar duizend euro die in de afgelopen jaren vanaf twee rekeningnummers op haar rekening gestort werden, voor bedoeld waren. Anne antwoordt dat het geld van haar moeder en haar ex afkomstig is en bedoeld voor persoonlijke uitgaven. Anne Jellema is sinds 2019 bestuurslid van de Stichting ISRAA (Internationale Steun Rechtsstreeks aan Armen).

De 24-jarige Israa Abou Rashed krijgt ook vragen van haar bank, als zij tien Euro in crypto investeert. De ABN AMRO-bank wil weten wat de bedoeling van de investering is. Bovendien vraagt de bankmedewerker wat de betrokkenheid van Israa bij het kinderkamp in het Brabantse Loon-op-Zand, in 2018 georganiseerd door Cultureel Centrum Al Quds in Rotterdam, is. Het is geen toeval, dat zowel de Stichting ISRAA, waar Israa Abou Rashed sinds 14-01-2022 bestuurslid van is, en Cultureel Centrum Al Quds, beide gevestigd zijn op de Vierambachtsstraat 107 te Rotterdam. Dat adres doet bij alle moslimbroederschap-watchers meteen alle alarmbellen rinkelen, maar niet bij de onderzoeksjournalisten van Trouw.

Trouw
Het dagblad Trouw doet heel weinig onderzoek en vraagt zich op 1 december 2022 verontwaardigd af, waarom het een bestuursleden van de Stichting ISRAA door een Nederlandse bank zo moeilijk gemaakt wordt. De RABO bank probeerde in 2021 de bankrekening van de Stichting ISRAA op te zeggen. Daar waren jarenlange discussies en schriftelijk verkeer aan vooraf gegaan. De relatie van de Stichting ISRAA met verdachte organisaties, zoals Hamas, in Gaza, zorgden voor zorgen bij de bank. Ook de onbetrouwbaarheid van vroegere bestuursleden van ISRAA werden door de RABO opgemerkt.

Helaas heeft de Rechtbank Amsterdam in een vonnis van 1 september 2021 bepaald, dat de RABO bank de rekening van Stichting ISRAA niet op mag zeggen. Vreemd genoeg staan alle bezwaren en verdenkingen tegen de Stichting ISRAA gewoon in het vonnis van de Amsterdamse Rechtbank.

– De reden van opzegging is het niet transparante transactieverkeer, waardoor de oorsprong en
uiteindelijke bestemming van de geldstroom niet duidelijk is vast te stellen.

-De stichting ISRAA heeft geen CBF-keurmerk, waarmee de betrouwbaarheid van de stichting aangetoond kan worden.

-De stichting heeft jarenlang geen accountantsverklaring kunnen overhandigen en reageerde ook niet op aanvragen van de bank hiervoor.

– ISRAA heeft kort na haar oprichting een deel van de activiteiten overgenomen
van Stichting Al Aqsa. Volgens de AIVD bestond er een verdenking dat deze stichting terrorisme
steunt, onder meer de radicale (en gesanctioneerde) Palestijnse beweging Hamas. Ook de
Europese Unie heeft Stichting Al Aqsa op de lijst van verboden terroristische organisaties
geplaatst. Uit Kamervragen en uit krantenartikelen die Rabobank in het geding heeft gebracht
blijkt van connecties tussen The Mercy Association/ISRAA en Hamas. Dergelijke openbare
nieuwsberichten kan Rabobank niet zomaar negeren, te meer omdat onlangs nog is gebleken dat
liefdadigheidsorganisaties vaker als dekmantel worden gebruikt om terrorisme te steunen.


Wat niet in het vonnis staat:
-Carel Brendel heeft door middel van documenten aangetoond, dat Amin Abou Rashed, de vader van Israa Abou Rashed, bij de Stichting Al Aqsa betrokken is geweest, waarvan de tegoeden zijn bevroren vanwege vermeende financiering van de terreurgroep Hamas.

Carel Brendel krijgt van de rechter wel een veeg uit de pan als er in het vonnis staat: “Ter zitting is verder door ISRAA onweersproken aangevoerd dat alle artikelen uit één koker komen, namelijk uit de koker van [journalist], een journalist die bekend staat om zijn felle anti-islamhouding.”

Verder onderzoek
De aandachtige lezer vraagt zich misschien af wie Anne Jellema is en waarom ik nu opeens over deze volslagen onbekende pro-Palestijnse activiste heen val. Wat is er tegen haar in te brengen, behalve dat ze arme weeskinderen in Gaza en Libanon wil helpen? Als het dagblad Trouw iets meer onderzoek naar deze studente Midden-Oosten-Studies had gedaan, dan zou het artikel er misschien anders hebben uitgezien.

Op de wikipedia heeft Anne Jellema er een gewoonte van gemaakt alle artikelen over de Hamas fondsenwerver Amin Abou Rashed in een voor hem positieve richting te veranderen. Er staat bijvoorbeeld nu op Wikipedia, dankzij ingrijpen van Anne Jellema, “dat aantijgingen directe verbanden met Hamas gebaseerd zijn op artikelen van pro-Israelische media“. Bovendien wordt valselijk beweerd: “Abou Rashed zet zich middels verschillende organisaties en activiteiten in voor de Palestijnse zaak. Hij is een veelgevraagd en gerespecteerd spreker over dit onderwerp.” Daarbij wordt niet vermeld, dat alleen aan de moslimbroederschap gerelateerde organisaties respect voor de vader van Israa Abou Rashed hebben.


Er is dus en direct verband tussen twee bestuursleden van de Stichting ISRAA en de Hamas fondsenwerver Amin Abou Rashed. Anne is gerelateerd omdat ze het nodig vindt verkeerde informatie op wikipedia over Amin Abou Rashed te schrijven en Israa Abou Rashed is de dochter van Amin Abou Rashed.

Het Vonnis
Het heeft allemaal niet mogen baten. De Amsterdamse Rechtbank veroordeelt Rabobank op basis van de huidige feiten en omstandigheden de bankrelatie met ISRAA voort te zetten, in het bijzonder om de bankrekening met nummer [nummer] in stand te houden en ISRAA daartoe onbeperkte toegang te garanderen.

Het dagblad Trouw, misschien wel de beste krant van Nederland, kiest er voor slechts de halve waarheid op te schrijven en belangrijke feiten niet te onderzoeken.