Als je net een boek hebt uitgebracht, hoop je altijd dat het wordt besproken en dat daarmee de nodige publiciteit wordt gegenereerd. Daarom was ik helemaal niet rouwig over de twitterstorm die uitbrak na het uitgeven van “De Boycot van Israël, BDS; Demoniseren, Delegitimeren, Discrimineren” (Aspekt/CIDI). De virulente haat en het sentiment van antisemitisme waarmee de tweets geschreven werden, schokt zelfs mij, als kenner van de pro-Palestijnse beweging in Nederland.
BDS Nederland schreef een venijnig artikel, met de titel “Laster en smaad door Kees Broer, in opdracht van CIDI, betaald met Maror gelden” over het boek. Ook deze organisatie kan het niet laten zowel inleiding als conclusie alvast in de titel te verwoorden. Laster en smaad zijn strafrechtelijke termen en de organisatie BDS zou aangifte kunnen doen, als ze daadwerkelijk van mening zijn, dat in het boek iemand belasterd wordt. In artikel 261:3 van het Wetboek van Strafrecht, over belediging en smaad, staat echter: “Noch smaad, noch smaadschrift bestaat voor zover de dader heeft gehandeld tot noodzakelijke verdediging, of te goeder trouw heeft kunnen aannemen dat het te last gelegde waar was en dat het algemeen belang de telastlegging eiste.” Zodoende zie ik een eventuele aangifte vol vertrouwen tegemoet.
Twee woorden zijn een scherpe stekel in het zwerende vlees van de organisatie BDS-Nederland en al zijn adepten: CIDI en Maror. De pro-Palestijnse activisten willen niet alleen de staat Israël en haar inwoners demoniseren, ze willen ook dat mensen met een andere mening over Israël dan zij, hun mond houden. Het documentatie centrum Israël geeft echter informatie over het Israëlische perspectief van het Midden-Oosten conflict en dat is tegen het zere been.
Theo Brand is eind-redacteur van de website NieuwWij, met als motto: “‘Nieuw Wij’, dat mensen met elkaar verbindt en onderlinge verschillen vruchtbaar maakt”. Deze eind-redacteur beweert, natuurlijk zonder het boek gelezen te hebben, dat in het boek “verdedigers van mensenrechten worden gedemoniseerd” en dat “elke kritiek op Israël bij voorbaat wordt gelabeld als antisemitisme.” Ik heb hem per email uitgelegd dat dit niet zo is en dat het boek slechts zijdelings over antisemitisme gaat. Hij gaat echter nog door:
Ik hoop dat Theo Brand alsnog het boek leest en een recensie voor NieuwWij wil schrijven. Nog bonter maakt de BDS-activiste Adri Nieuwhof het, als ze via Twitter probeert een gratis exemplaar van het boek te bemachtigen, maar het bij voorbaat al “een vod” noemt:
Ik hoop dat Electronic Intifada, waar Adri Nieuwhof voor schrijft, een recensie over het boek publiceert. Daarna komt de dominee uit Appingedam nog even kort door de bocht:
Uit alle reactie op Twitter blijkt, dat de pro-Palestijnse activisten helemaal geen inhoudelijk antwoord op het boek hebben. Ze kunnen het ook niet als een andere mening beschouwen. Ze willen de schrijver als een “fout mens” afschilderen en de uitgever beschuldigen van demonisering.
