communicatie, ICT, media, blog en publicatie

Amin Abou Rashed in de lift en in de bak

S’morgens wakker worden terwijl op de radio wordt verteld, dat de vermoedelijke Hamas-fondsenwerver en lieveling van de pro-Palestina-beweging, Amin Abou Rashed, deel uit maakte van een handelsdelegatie naar Quatar, onder verantwoordelijkheid van Sigrid Kaag. “Het balletje gaat eindelijk rollen” , zeg ik tegen mijn vrouw. Enkele bloggers en journalisten zijn al weken met het schandaal rond Amin Abou Rashed, Orange Sports Forum, Anne Jellema, JB Promotions en Sigrid Kaag bezig. Nu eindelijk sijpelt het witwassen van de Nederlandse Hamas-financier naar de mainstream media door.

De vorige keer dat ik Amin Abou Rashed zag, was dat in de Rotterdamse rechtszaal en werd hij ervan beschuldigd 6,3 miljoen Euro naar Hamas gesluisd te hebben. In zijn huis werden nog eens 157.000 Euro in contante briefjes van 500 gevonden, tevens militaire insignes van Hamas. De rechter liet hem na de zitting op 26 september 2023 in voorarrest zitten. Op donderdag 7 december wordt opnieuw tijdens een pro-forma-zitting beoordeeld of Amin Abou Rashed in voorarrest blijft. Zijn zijn kansen nu verslechterd of gestegen, nu hij blijkt zo’n innige relatie met het Ministerie van Buitenlandse Handel van Sigrid Kaag te hebben?

Blogger en oud-journalist Carel Brendel observeerde, dat er in Gaza werd gedemonstreerd voor de vrijlating van de Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed. Sinds tijdens de terreuraanval van Hamas op 7 oktober 2023 ook de Nederlander Ofir Engel werd ontvoerd, bestaat de vrees, dat Hamas ook de vrijlating van de in Nederland gevangen Amin Abou Rashed zal eisen. Aanstaande donderdag zullen we in de Rotterdamse rechtbank meemaken hoe ver de invloed van Hamas in Nederland reikt. De vrees bestaat, dat Amin Abou Rashed, die over cash geld beschikt en een huis in Libanon en een huis in Syrië bezit, zijn veroordeling zal ontlopen en Nederland zal verlaten.

De centrale figuur rond de soap van de handelsmissie in 2020 naar Quatar is Anne Jellema, van het PR-bureau JB-Promotions. Anne Jellema heeft er voor gezorgd dat Amin Abou Rashed zich sinds die handelsmissie de titel “PR-consultant” ging geven. Anne Jellema verandert al jaren de wikipedia over Amin Abou Rashed in een voor hem gunstige wijze. Zij is sinds 19 juni 2019 secretaris van de Stichting Israa, samen met de dochter van Amin Abou Rashed. De Stichting Israa is de opvolger van de verboden Stichting Al Aqsa, die al gelden naar Hamas heeft gesluisd. Anne Jellema speelde een centrale rol bij het organiseren van de handelsmissie in 2020 naar Quatar. Zij heeft hoogstwaarschijnlijk de Hamas-financier Amin Abou Rashed uitgenodigd. Alleen niemand kan zich dat meer herinneren.

Ik vroeg de Stichting Orange Sports Forum in Eindhoven per email wie Amin Abou Rashed heeft uitgenodigd, of en hoe hij is betaald en in welke rol hij bij de handelsmissie betrokken was. Rick Sleegers, project manager van de Stichting Orange Sports Forum, doet alsof zijn neus bloed en schrijft in een antwoord: “De berichtgeving rondom Amin Abou Rashed is nieuw voor ons. We hebben hier vandaag kennis van genomen. Het nieuws heeft ons onaangenaam verrast. Amin Abou Rashed was geen deelnemer aan de Nederlandse delegatie van bedrijven die uit de OSF-achterban aangesloten was.Vanuit de stichting Orange Sports Forum zijn er nooit betalingen gedaan aan zowel de Nederlandse organisaties als personen en/of organisaties uit Qatar; en dus ook niet aan de heer Amin Abou Rashed.”

Het Ministerie van Buitenlandse Handel en ontwikkelingssamenwerking verwijst echter naar de Stichting Orange Sports Forum en weet ook van niets. Wie schetst echter onze verbazing en die van vele andere Hamas-beobachter, als blijkt dat Anne Jellema in 2018 al prominent op de foto gaat met het voltallige bestuur van Orange Sports Forum. Het is onwaarschijnlijk dat Amin Abou Rashed in 2020 een onbekende figuur voor de stichting is en dat hij niet aan het bestuur is voorgesteld. We zoeken verder!


De Israël-ontkenners van The Rights Forum

The Rights Forum van Dries van Agt propageert de boycot van Israël en is bestuurlijk verbonden aan de BDS beweging. Dorien Ballout alias Theodora Siemons is bestuurslid van beide groepen.… Continue reading »

Wie is nu eigenlijk Left Laser?

Bob Scholte van het Youtube-kanaal Leftlaser is een vervelend mannetje met een marxistisch-leninistische ideologie en een voorkeur voor gewelddadige terreurbewegingen.… Continue reading »

Goedpraters, maar-zeggers, wegkijkers, toejuichers en “usefull idiots”

Direct na de dodelijk aanval van Hamas op Israëlische burgers, op 7 oktober 2023, dacht ik: “Kan iedereen gewoon even zijn muil houden?” Het is de ergste pogrom op Joden sinds de Tweede Wereldoorlog en iedereen gaat gewoon door. Het principe “meer van hetzelfde” wordt vooral toegepast door de pro-Pal-beweging. De Rightsforum/BDS/Palestina-Komitee-kongsi geeft Israël al de schuld, vóórdat Israël überhaupt teruggeslagen heeft. Dat Israël terug zou slaan en hard, dat begrijpt gelukkig iedereen.

Zou er nou niemand van de pro-Pal-beweging in Nederland zijn die zegt of schrijft: “Nou, nou ,nou, dit gaat wel een beetje ver?” Helemaal niemand? Misschien hadden we Hamas niet moeten steunen? Misschien hadden we iets voorzichtiger moeten zijn? Nee, helemaal niemand!

Jullie kennen hem waarschijnlijk niet, maar er is een Alkmaarse stadsgids, die dag en nacht, als ie niet dronken is tenminste, vanuit zijn mooie herenhuis, loopt of ligt te schelden op Israël, op X. Aangezien Israël niet naar hem luistert, heeft hij zijn pijlen de laatste twee jaar gericht op CIDI, NIW, CJO en op de naar de Westelijke Jordaanoever verhuisde ex-medewerkers van het CIDI.

Wie schetst mijn verbazing als ik vandaag lees, dat Amsterjan, of Batavirus, of welke andere fantasienaam hij maar mag aannemen, vandaag aankondigt even zijn mond op de sociale media te houden.

Het is alleen jammer dat hij als reden geeft, dat hij een boek moet schrijven. Dat roept ie echter al sinds maart 2021, dus zo’n vaart zal dat ook niet lopen. Het wekt helemaal geen verbazing of wantrouwen, als de antisemitische brulaap na vier uur gewoon weer door X’t.

Tussen neus en lippen door, wil de doorgewinterde Palestina-activist nog wel eens in een bijzin zeggen dat 1400 Joodse burgers vermoorden een misdaad is. Daar volgt dan wel weer een “maar” of een complottheorie op. Activist Rik Min, als sinds 1976 actief bij het Palestina Komitee verwoordt zijn complottheorie zo:

Ik beperk mij nu even tot de Nederlandse pro-Pal-activisten. De Arabische- en Turkse heethoofden dansen met jihad-vlaggen door de straten. De inhoud van de teksten op hun spandoeken en de spreekkoren kan je wel raden. We zien nu dat de islamisering vooral op de scholen en universiteiten al ver gevorderd is.

Een andere 7/24-uurs pro-Pal-activist is Adri Nieuwhof uit Lopik. Ze hoort nergens bij en ze zit in geen enkel bestuur, maar ze schrijft voor de Electronic Intifada. Na 7 oktober 2023 pompt ze eerst negen dagen lang de pro-Hamas-shit van het internet rond, om dan op 16 oktober op de X eindelijk, in een bijzin iets over de Israëlisch gijzelaars te schrijven:

Dan gaat de X-tekst van Adri Nieuwhof alleen nog maar over de gijzelaars en niet over de 1400 onschuldige burgers die het slachtoffer van de Hamas-pogrom zijn geworden.

Is dit vroeger ooit anders geweest?

Zoals ik in mijn boek “Vijftig Jaar Palestina Komitee” al door archiefmateriaal heb aangetoond, kenmerkte de pro-Pal-beweging zich altijd al door “in een context plaatsen” en relativeren. Na de moord op elf Israëlische Olympische sporters in 1972, vond het Palestina Komitee dat de Nederlandse Joodse gemeenschap “hysterisch reageerde”. Na het “Coastal Road massacre” in 1978 (38 vermoordde Joodse burgers), dat gepleegd werd om het vredesverdrag tussen Israël en Egypte te dwarsbomen, werd intern gediscussieerd of het Palestina Komitee de massamoord moest veroordelen. Dat gebeurde uiteindelijk niet. Het bestuur van het Palestina Komitee plaatste de aanval op burgers “in een context” net zoals ze dat in oktober 2023 doen.

Is er dan iets veranderd?
Ja, er is veel veranderd. De redacties van NRC, Trouw en NOS om maar een paar media te noemen, zijn nu na al die jaren langzamerhand in handen van de pro-Palestijnse lobby gevallen. Het wegkijken, het relativeren en het besmuikt goedkeuren komt nu van de officiële mainstream media en niet meer van een marginaal clubje. We staan er helemaal alleen voor en je kunt er op dit moment heel weinig aan doen!

Een tijd om te doden, en een tijd om te genezen

De tijd om te praten is voorbij. De tijd om vrede te sluiten is voorbij. Nu gaan we een tijd in, waar geen grijstinten meer bestaan, alleen nog goed en fout. Je moet kiezen. De heidenen dansen door de straten en wij schuilen.

Prediker 3
1 Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd.
2 Er is een tijd om geboren te worden, en een tijd om te sterven; een tijd om te planten, en een tijd om het geplante uit te roeien;
3 Een tijd om te doden, en een tijd om te genezen; een tijd om af te breken, en een tijd om te bouwen;
4 Een tijd om te wenen, en een tijd om te lachen; een tijd om te kermen, en een tijd om op te springen;
5 Een tijd om stenen weg te werpen, en een tijd om stenen te vergaderen; een tijd om te omhelzen, en een tijd om verre te zijn van omhelzen;
6 Een tijd om te zoeken, en een tijd om verloren te laten gaan; een tijd om te bewaren, en een tijd om weg te werpen;
7 Een tijd om te scheuren, en een tijd om toe te naaien; een tijd om te zwijgen, en een tijd om te spreken;
8 Een tijd om lief te hebben, en een tijd om te haten; een tijd van oorlog, en een tijd van vrede.
9 Wat voordeel heeft hij, die werkt, van hetgeen hij bearbeidt?
Prediker 3

Wie is Bender?

De Youtuber Bender vertelt niet hou oud hij is en hoe hij heet. In dit blog wordt hij ontmaskerd.… Continue reading »

De leugens van de Pro-Pal-Activisten

Pro-Palestijnse activisten in Nederland liegen over de beschuldigingen tegen Amin Abou Rashed… Continue reading »

De verdediging van Amin Abou Rashed

Tijdens de pro-forma zitting met de vermoedelijke Hamas-fondsenwerver Amin Abou Rashed, van afgelopen dinsdag 26 september 2023, hanteerde advocate Jill Leyten een opmerkelijke verdedigingsstrategie. Ze probeert twijfel te zaaien en haalt trucjes uit.

Amin Abou Rashed wordt ervan verdacht de activiteiten van de verboden Stichting Al Aqsa te hebben voortgezet. Amin zit zelf niet in het bestuur van de opvolger van Al Aqsa, de stichting ISRAA. Zijn dochter Ieman zat ooit in het bestuur en de laatste tijd zat daar dochter Israa. Abou Rashed zou de lijst van donateurs van de huidige Stichting ISRAA hebben overgenomen, om de activiteiten van Stichting Al Aqsa voort te zetten. Hij zou de donateurs allemaal 35 Euro per maand hebben laten betalen.

Bovendien wordt Amin Abou Rashed er van beschuldigd de Sanctiewet 1977 te hebben overtreden. Deze wet stelt wettelijke eisen aan (financiële) instellingen om hun integriteit te waarborgen en zo ongewenste handel, witwassen en terrorisme te bestrijden. Door deze overtreding te organiseren, wordt Amin Abou Rashed er ook van verdacht deel van een criminele vereniging uit te maken. In totaal zijn er daardoor vier beschuldigingen, die allemaal ernstig genoeg zijn om een voorlopige hechtenis te rechtvaardigen.

Volgens advocate Jill Leyten komen de bewijzen in deze zaak allemaal van de firma Bluewater Intelligence gevestigd in de Verenigde Staten, die ook voor de regering van Israël werkt. De bewijzen zouden daarom minder betrouwbaar zijn. De FIOD stelt echter dat er verdachte girale overboekingen naar de “Mercy Association” zijn gedaan. Deze organisatie is betrokken bij Hamas. De Islamic National Bank staat ook op de sanctielijst en één van de bestuursleden van deze bank is een hoge Hamas-functionaris. Er zijn, op in beslag genomen computers, bankafschriften van deze bank gevonden. Vanuit deze bank worden de salarissen van Hamas-medewerkers betaald. In het huis van Amin Abou Rashed zijn voorwerpen van de militaire tak van Hamas gevonden. Al deze feiten, door de FIOD en politie zelf geconstateerd, laten betrokkenheid bij Hamas zien.

De verdediging bij monde van advocate Jill Leyten formuleert als verweer, dat betrokkenheid een te vage term is en dat die nog bewezen moet worden.

De Stichting ISRAA maakt volgens het Openbaar Ministerie deel uit van de “Union of Good”, dat fondsen voor Hamas verzamelt. Deze organisatie doet zich voor als liefdadigheidsorganisatie, terwijl ook gelden naar Hamas vloeien. De Holy Land Foundation is daar destijds, ruim twintig jaar geleden, in de Verenigde Staten voor veroordeeld. Amin Abou Rashed stond destijds in 2004 al, als vertegenwoordiger van de Stichting Al Aqsa, in de boeken van de Holy Land Foundation . De verdenking is dat hij deze activiteiten heeft voortgezet.

Deze activiteiten van de “Union of Good” worden gecoördineerd door het “Palestinians Relief and Development Fund (Interpal)” dat vooral in het Verenigd Koninkrijk, maar ook in Nederland optreedt. De Stichting ISRAA heeft ook een afdeling in Gaza, met als directeur Ibrahim Gudai. Deze man heeft een direct contact met de militaire tak van Hamas. Volgens de schoonzoon van Amin Abou Rashed wordt er contant geld meegenomen naar Israël, dat uiteindelijk in Gaza bij de “Union of Good” terecht komt. Natuurlijk zegt de advocate van Amin Abou Rashed, dat die verbanden nog bewezen moet worden. “Is het geld wel echt aan Hamas ten goede gekomen?” en ” Wat betekent het gelieerd zijn aan Hamas nu eigenlijk precies?”. De bestuursleden van ISRAA en de schoonzoon stellen dat het haast niet mogelijk is geld naar Gaza over te maken, zonder dat Hamas erbij betrokken is. Ongeveer tachtig procent van het inkomen van Gaza komt uit geld van NGO’s. “Is het überhaupt mogelijk geld naar Gaza over te maken, zonder dat Hamas erbij betrokken is?”

Een andere truc die de advocate van Amin Abou Rashed uithaalt, is suggereren dat er interne emails zijn, die de rechtbank niet kent, waarin het Openbaar Ministerie stelt dat het onderzoek dit jaar afgerond moet zijn. De Officier van Justitie was kwaad over deze bewering, omdat de advocaat die emails, die niet voor haar bestemd zijn, had moeten melden. Later blijkt dat ook de rechter deze emails in een verzameling documenten heeft ontvangen.

Het onderzoek wordt vertraagd, doordat de telefoon van Amin Abou Rashed niet gekraakt kan worden. Hij weigert de toegangscode te geven. Het Openbaar Minsiterie vermoedt dat op deze telefoon nog meer overboekingen naar verdachte banken staan en dat het netwerk, waar de verdachte deel van uitmaakt nog grotendeels ontsluierd moet worden. Er zijn veel data-dragers en apparaten die nog uitgelezen moeten worden. Het commentaar van de advocate op deze onthulling is: “We moeten nog maar zien wat de FIOD in het dossier stopt.” Ook die opmerking wekt de woede van het Openbaar Ministerie op. Alle FIOD medewerkers werken onder een ambtseed en zullen alle bekende informatie, zowel pro-als ook contra, in het dossier stoppen.

Amin Abou Rashed is tot nog toe nog niet door de reclassering onderzocht, waardoor het onduidelijk is of hij medisch gezien geschikt voor voorarrest is. De verdediging heeft wel de private organisatie Forensisch Maatwerk een rapport laten schrijven. Uit dat rapport blijkt dat Amin Abou Rashed door zijn vele medisch problemen, slechts één oog, hoge bloeddruk, een kunstmatige heup en maar één arm, niet in staat is in voorarrest te blijven en dat hij met een enkelband vrijgelaten zou kunnen worden. Het Openbaar Ministerie stelt echter dat een enkelband niet bij voorarrest wordt gebruikt, omdat het geen herhaling van strafdaden voorkomt. De rechter heeft afgelopen dinsdag een echt officieel reclasseringsonderzoek gelast.

Wat betreft de verwachte strafmaat, refereert de Officier van Justitie naar de zeer kleine verzameling aan jurisprudentie. Er zijn nog haast geen mensen veroordeeld voor overtreden van sanctiewetten. Er is een veroordeling van Tamil Tijgers (Sri Lanka) die vanuit Nederland geld naar deze organisatie hebben doorgesluisd. Die zijn veroordeeld tot zes jaar cel, en dat werd later tot vijf jaar verlaagd. Er hangt Amin Abou Rashed dus een behoorlijke straf boven het hoofd. Zijn dochter komt er waarschijnlijk genadiger vanaf, omdat ze heeft gehandeld onder invloed van de vader en omdat de duur van het plegen van de strafdaden korter is dan bij de vader.

Amin Abou Rashed heeft aangeboden zich helemaal uit alle organisaties terug te trekken en zonder contacten in zijn huis te blijven zitten. Intussen heeft zijn dochter Israa zich op 3 juli 2023 al als bestuurslid van de Stichting ISRAA laten uitschrijven. Het is trouwens onbegrijpelijk dat Anne Jellema zich na alle verhoren die ze heeft ondergaan en alle zware beschuldigingen, nog steeds als bestuurslid staat ingeschreven. Dat geldt ook voor Wilhelmina Johanna Maria Meiland (29-09-1979).

Tijdens de pro-forma zitting maakt de vrouw van Amin Abou Rashed, ondanks alle waarschuwingen dat fotograferen verboden is, toch een foto. Een politieagent moet er aan te pas komen om de foto te verwijderen.

De volgende pro-forma zitting zal op donderdag 7 december om 15:30 uur plaats vinden. Ik moet er wel bij vertellen dat ik op deze pro-forma zitting opmerkzaam werd doordat er door Samidoun een demonstratie werd aangekondigd. Aanvankelijk zou deze zitting op 4 oktober plaatsvinden. Wie dus de volgende keer naar de rechtszaal wil komen, zal dit goed in de gaten moeten houden.

Amin Abou Rashed voor de rechter

Eindelijk, na 12 jaar blogs over Amin Abou Rashed en zijn fondsenwerving voor Hamas schrijven, zit ik dan in de wachtruimte voor de publieke tribune, van de Rechtbank Rotterdam. Wat zijn de feiten die het Openbaar Ministerie en de FIOD hebben verzameld, die er toe hebben geleid dat er nu toch een rechtszaak komt? Mag Amin Abou Rashed zijn proces in vrijheid afwachten of moet hij in de PI Sittard blijven, ver weg van zijn familie? Het zijn vragen waarop ik vandaag een antwoord hoop te krijgen.

Oscar Bergamin, de aanvoerder van het comité “Free Amin Abou Rashed” (zie foto) komt de wachtruimte binnen en vraagt of ik weer een blog over hem ga schrijven. “Niet over jou maar over Amin Abou Rashed”, antwoord ik. Er ontspint zich een discussie over de vraag waarom The Rights Forum en het Palestina Komitee geen solidariteit met de vermoedelijke fondsenwerver hebben getoond. Waarom heeft het ELSC, met Liesbeth Zegveld en Brechtje Vossenberg geen advocaat ter beschikking gesteld? Het stellen van de vraag is tegelijkertijd ook al het antwoord geven. Ze trekken hun keutel in en willen niet met deze zaak geassocieerd worden. Oscar Bergamin vertelt mij, dat hij wel regelmatig contact met de overige pro-Palestijnse organisaties heeft.

Er komt een politievrouw de trap naar de wachtruimte op en vraagt naar een mijnheer Broere. Ik mag meekomen naar de rechtszaal zelf om daar plaats te nemen. Er komt een politieman naast mij zitten, voor de veiligheid. Iets verderop zitten dochter Ieman Abou Rashed, haar man, de vrouw van Amin, en de broer van Amin Abou Rashed. Ook in de zaal aanwezig: een man van de FIOD, een reporter van het AD en een vertegenwoordiger van de NPO, die een podcast opneemt. (De winteractie van Anne).

De belangrijkste feiten over Amin Abou Rashed, die je echt alleen in de rechtszaal hoort en die in geen enkel ander medium, zij het Trouw, AD of NPO, worden weergegeven, vind je in mijn Twitter-bericht van direct na de rechtszitting:

Tijdens de pauze blijf ik in de kleine ruimte tussen bewaking en rechtszaal staan. Weliswaar voel ik mij in het geheel niet bedreigd of in gevaar, tenslotte heb ik net nog naast de vrouw van de belangrijkste vertegenwoordiger van Hamas in Nederland gezeten, maar je weet nooit wat er buiten gebeurt. Daardoor kom ik in gesprek met de vertegenwoordiger van de FIOD, die mij vertelt waarom het allemaal zo lang geduurd heeft, voordat Amin Abou Rashed voor de rechter komt. De feiten zijn tenslotte al sinds 2014 bekend. Het heeft te maken met de onderzoekscapaciteit en de focus van banken op witwassen en naleven van internationale regels. Tot voor kort kon er zonder bezwaar geld naar het buitenland worden overgemaakt, maar sinds kort zijn banken verplicht elke verdachte transactie te monitoren. In dit geval zijn er girale overboekingen naar een aan de terreurorganisatie Hamas gelieerde bank geconstateerd.

De tolk van Amin Abou Rashed is ook in de krappe wachtruimte aanwezig en ik praat met hem over het Arabische dialect van Amin Abou Rashed. Dat blijkt een Syrische/Libanese variant van het Arabisch te zijn, die afwijkt van het standaard Arabisch. Ik vraag de tolk ook nog of hij zelf het Egyptische Arabisch spreekt. Hij is daar heel verbaasd over, omdat het inderdaad klopt, maar niemand vraagt dat ooit aan hem. Mijn onderzoekservaring als cultureel antropoloog is dus toch nog ergens goed voor geweest.
(Bestuurslid Ibrahim Al-Baz van het Palestina Komitee is op bovenstaande foto te zien)

De advocaat van Amin Abou Rashed heeft tijdens de zitting een tranentrekkend relaas over de medische toestand van Amin Abou Rashed ten gehore gebracht. Hij heeft slechts één arm, een nieuwe heup en mist een oog. Nu is Amin bang om door hoge bloeddruk ook het andere oog te verliezen. Hij mag vaak niet alle medicijnen, die hij per dag nodig heeft, in één keer in zijn cel hebben. Hij zit ver weg van zijn familie in de PI Sittard en kan daar het Limburgse dialect niet verstaan. Toch mag dat de rechtbank niet vermurwen en wordt besloten dat Amin Abou Rashed in ieder geval tot 7 december, 15:30 uur, het tijdstip van de volgende pro-forma-zitting, in voorarrest blijft. Het vluchtgevaar is hoog en de kans op herhaling is groot. Bovendien zijn alle vier aanklachten, overtreding van de sanctiewet 1977, deelname aan een criminele vereniging, geld witwassen en voortzetting van activiteiten van een verboden stichting (Al Aqsa), ernstig genoeg om een voorarrest te rechtvaardigen.

Eenmaal buiten de rechtbank aangekomen word ik op een hele vervelende manier door Bob Scholte van het videokanaal LeftLaser geïnterviewd. Hij wil me niet laten gaan en blijft mij volgen. Ik ken Bob Scholte uit 2015 toen hij tijdens een discussie op de VU mij intimideerde door 200 foto’s van mij te maken. Bovendien werkte hij in 2017 met Amin Abou Rashed samen bij de organisatie van een demonstratie tegen de Israëlische premier Netanyahu, in Den Haag. Dat alles bedenkende aarzel ik direct naar mijn auto te lopen. Je weet maar nooit met die terreurondersteuners. Ik ben benieuwd of hij de videobeelden gaat gebruiken. Hier onder zie je mijn eigen opname:

LeftLaser maakt hele vervelende interviews en valt mensen lastig.

De hopeloze strijd van Berber van der Woude

Berber van der Woude is bestuurslid van het anti-Israëlische The Rights Forum. In krantenartikelen geeft zij een eenzijdige mening over het Midden-Oosten.… Continue reading »