Last Wednesday 22 May 2019, I visited a ‘debate’ at the Tilburg University , about the academic boycott of
Israel, called ”Collaborating with Israeli Universities? A Roundtable”. Why is this event so special, compared to other anti-Israel-campaigns at Dutch universities? When searching on the Internet for “academische boycot”, we only find events related to the academic boycott of Israel. We never find academic boycotts of China, North-Korea, Maroc or Turkey. Countries that are also struggling with separatist minorities. In the highly polarized political discours as taking place in the liberal arts- and social-science faculties, the boycott of other countries then Israel in not taken into consideration. 

Another observation when searching for ‘academische boycot’ is that student
organisations , like ‘Students for justice in Palestine’ organize those events.
Observing anti-Israeli events, we saw that radical left organisations as
“International Socialisten’ and ‘Palestina Komitee’ support the efforts of
student organisations to boycott Israël. Moderate democratic left parties don’t
support these efforts.

In Tilburg it is the first time in the Netherlands, that academic staff calls
for boycott of Israel. Presenting this event as a ‘debate’ or a ‘round table’,
is hilarious, as the only speakers of the evening, where well-known
anti-Israeli-activists. Other speakers, who would present a more moderate or
balanced  view on the issue were not
invited. 

The organizers tried to present
this event in the context of “academic freedom” and “ freedom of speech”. This
could be an indication that the purpose of this evening was not to really start
a campaign for boycott of Israel, but merely provocation to check whether the
university management is accepting this point of view.

I was sitting in the third row
of the lecture hall, making my notes and wondering why students did not say a
word about the strange setting. No real discussion, no debate and no
pro/con-consideration. Do we have to worry, when a law professor at the
University Tilburg does not reflect on the possible negative impact of an
academic boycott? Who is Michiel Bot, law-teacher at the University Tilburg and
why does he organize a propagandistic one-sided and biased event?

In juni 2017, I observed a pro-Palestinian demonstration at the Dam square in
Amsterdam, as organized by the Hamas fundraiser in the Netherlands, Amin Abou
Rashed. I took a picture of a calm and discrete man, with a Palestinian banner
in his hand. I recognized, that this man did not belong to the pro-Palestinian
hard-core activists. I saved the picture to find out later who he was. Now in
2019, I found out: It is Michiel Bot, the law-professor in Tilburg.

During the event on 22 May 2019, Michiel Bot told the students, that in 2016 he
teached law at the Al-Quds Open University in Abu Dis, north of Ramallah.
During clashes between Israeli soldiers and Arab students, the university was attacked
by soldiers, documents
and equipment were confiscated. In the morning, when Michiel Bot was
entering the building, the windows were broken and glass was scattered on the
ground. Michiel Bot did not elaborate on the possible reasons for the behavior
of the IDF. None of the students in Tilburg asked. On the internet I found out, that several of the stab-attackers in 2016 came from this university.

Still I was thinking about the Hamas-demonstration in 2017, were I observed the
Tilburg law-professor Michiel Bot. Was he, or was he not, part of the radical
antisemitic Dam-square protesters, that demonstrate against Israel every week?
When I was approaching the building earlier that evening, I saw ‘the lady with the
Vietnamese hat’, member of the BDS-movement at the Dam square, at the University campus. She turned around after seeing me.
Later that evening, she came into the lecture room and kissed Michiel Bot.

The meeting at the Tilburg University was also organized by the law teacher
Marloes van Noorloos. She introroduced herself tot the public, showing the
brochure ‘Report Collapsing Prospects, Palestinians in Area C, West bank’. This
report is published in 2016. The colofon states: “The mission was carried out
by a multidisciplinary team with expertise in water management, gender and
conflict, human rights, human security and economic and social development. Its
members were: Rachel Kurian, Aalt Leusink, Peter van Lieshout, Marloes van
Noorloos and Dubravka Zarkov, assisted by Machteld Galema.

The mission was initiated and organized by Gate48, a Dutch NGO of critical Israelis living in the Netherlands and Palestine Link, an organisation of Palestinians
in the Netherlands, represented by director Ghada Zeidan.” Of course academic
staff member Marloes van Noorloos did not tell the students in Tilburg, that
area C was defined as being under Israeli control, during the Oslo agreements.
In that sense the area C is in Israeli context defined as ‘disputed’ not
necessarily ‘occupied’.

Also the students are not aware that Gate 48 and
Palestina Link are anti-Israeli organisations and the report therefore does not
have an academic status. All though Marlous van Noorloos
does not have a reputation as pro-palestinian activist, her academic writings
show a remarkable lack of moral compass. In 2014 she published an article which
propagates to de-criminalize the propaganda for terrorism. [1]

After the two academic teachers Marloes and Michiel introduced themselves, the
first guestspeaker, Samer Abdelnour (Institute for Global Prosperity,
University College London), explained the education in the occupied
territories. After his speech he showed a BDS logo and called for a boycott of
the Israeli universities. Samer Abdelnour is an academic, but in this
speech,  he takes side for the
Palestinian Authorities, without even mentioning the opposite side. For
instance the base of the IDF on the campus of the Hebrew University inJerusalem, is criticized. [2]
For Dutch students this may be a strange situation, but for Israeli
circumstances this cooperation is necessary.

Jeff Handmaker (Institute of
Social Studies) is the third speaker of the evening. He is a pro-Palestinian activist,
teaching at ISS. In the last years, I have visited several lectures hosted by
him.This was the first time, I saw
Jeff Handmaker giving a lecture him selves.

In February 2013 he was the host of
a meeting with Norman Finkelstein[3],
who is an anti-Israeli American academic, but not a BDS supporter. A lot of
pro-Palestinian activists and left-wing extremists visited this lecture some
six year ago.

In May 2018, I visited the ISS in The Hague again, to listen to
the speech of Mustafa Barghouti.[4]  I observed that the hard core of the
Palestina Komitee, some of them with a terrorist background  in the seventies, were present in the lecture
hall.

During the lecture of Mustafa Barghouti,  a call for BDS was formulated and presented as
‘peaceful’, not considering that in Israel at the same time a wave of knife
stabbers was going on. BDS as a boycott initiative is more to be regarded as an
additional action, next to the violent attacks that are also carried out by
Palestinian groups.
   

The speech of Jeff Handmaker is
in no way meeting the standards of an academic debate, as his story is
one-sided and biased. He should at least mention the opposite side of the
polarized debate. When he says that the BDS is regarded as antisemitic, at the
same time he states that no evidence of the antisemitic standpoint is given. A
German student replied in his question, that he as a German has a very strange
and negative feeling, thinking of the boycott of Jewish business in the
thirties. German parties have just a week ago supported a resolution which
states that BDS is related to antisemitism. After this question, the speakers
were talking about antisemitism for maybe fifteen minutes. This is was the most
positive aspect of the evening, because, as the Jewish activist Michael Jacobs
always tells me: “Denying antisemitic behavior is most of the time the same a
confirming it”.

The speech of Adri Nieuwhof, a
Dutch anti-Israel and BDS campaigner, gave some useful insights in the world of
BDS. I was always wondering why the
anti-Israel campaigners are mentioning ‘International Law’, since the
Palestinian terrorist groups that they are supporting (or denying) are also not
following the basic principles of democracy and International Law. Adri Nieuwhof
explained that this is an effort to broaden the movement. “It is not just you,
who is criticizing the Israeli government, it is the ‘International Law’”.

For
law-students it should be explained that International Law always needs a power
to implement it. The reality on the ground often prevent international
regulations to be implemented. Those nuanced points of view were not expressed
during the meeting on 22 May in Tilburg.

To compare the biased way of
teaching with other universities: When a
student at the University College Utrecht writes a paper on the water conflict
in Israel, he is obliged to balance different interests and Palestinian
propaganda is not allowed in his paper, even if  Martijn de Koning, a proPal
activist, is the teacher. When in the eighties, during my study anthropology, I was writing a paper about Ethiopia, the
propaganda of Ethiopian refugees was not allowed and considered as
non-academic.

After the German student was
posing the question on how the BDS could be promoted, when the German
parliament regards the actions as antisemitic, Adri Nieuwhof advised to take
small actions and not defining this as BDS. She advised to start investigating,
doing research and at certain point, taking action. Also Adri Nieuwhof was
telling about the bullying she experienced during her campaign against
apartheid in South Africa and that the actions of the ‘Pro-Israel-lobby’ were
the same.

Another student, from Italy,
mentioned the big age-gap in the pro-Palestinian movement. Most of the
activists are older then sixty and hardly any young students are joining in. He
considered the pro-Palestinian standpoint as ‘career-killing’. Strange enough,
I am myself perceiving the Pro-Israel point of view as career-killing, as I heard
via-via, that some of the students in the lecture room did not speak out,
because they needed this college professors to get a Master degree. Jeff
Handmaker replied , that he was supporting a German student, who was not able
to finish his study in Germany because of his anti-Israeli point of view.In this sense the whole Israel-debate is a
bit of the question “who is victim of whom?

After this evening and this
report you may pose the question what my own opinion is and why I did not ask
any question during the evening. I considered this as a meeting for students
and did not want to disturb this purpose. Also I don’t support the efforts to
forbid this kind of lectures, as trying to silence the radical politics always
leads to more attention and to frustration. For me these events are a nice
opportunity to observe and analyze the pro-Palestinian movement. I am writing a
book about the Palestina Komitee. At the other hand, I think that the
University Tilburg should be worried about the lack of academic principles that
are shown in this lecture. Students will not learn weighing up arguments in
this way of working.


Conclusion
The ‘round table debate’ about the cooperation with Israeli universities, on 22
May at the University of Tiburg, was special, because it was organized by staff
of the law department and not as usual by student organisations. It was also special
because the speakers called for boycott of Israel without any academic balance.
No other staff with other opinion was invited. Another special aspect was the
lack of knowhow transfer. It was more a
propaganda evening. No real attempt to build a BDS movement at the university was done. It looked more
like a provocation .

De duisternis valt in en het is steenkoud, als ik door de donkere
bossen van Renkum rijd. De navigator heeft moeite met het vinden van het adres
van de voorman van het Nederlandse Sociaal Humanisme. Dan weer moet ik over
100 meter naar rechts afslaan en dan weer opeens scherp links. De geografische
ligging van deze nieuwe ideologie komt overeen met de verhouding link-rechts op
weg er naar toe. Als de verharde weg opeens overgaat in een zandpad, weet ik
dat het Sociaal Humanisme nog niet bezig is aan een charismatische opmars
binnen het Nederlandse volk.

Het zou mij niet verbazen als er opeens een wolf voor mijn koplampen opduikt.
Het weer en de verwarrende verzameling bomen langs de weg zijn een geschikt
decor voor dit wilde dier, dat zijn bestaan in Nederland weer aan het opbouwen
is.

Hoe ben ik eigenlijk in deze situatie terechtgekomen? Mijn gedachten dwalen af
naar een warme zomeravond op de Herengracht te Amsterdam. Een blogger met de
naam Victor Onrust, van het
blog  Harde Woorden organiseert
een avond met voordrachten en heeft beloofd zijn boek “Sociaal Humanisme,
leidraad voor een solide beweging” aan geïnteresseerde bezoekers
uit te delen. Zo vaak krijg ik geen gratis boeken, dus ik spoedde mij na het
werk richting grachtengordel.

Na de tweede borrel van het Sociaal Humanisme-netwerk, ook al in de Amsterdamse
grachtengordel, word ik gevraagd mee te denken bij het verspreiden van dit
Sociaal Humanistische ideaal. Dat bij het humanisme de mens centraal staat
en niet God, zoals het eigenlijk hoort, en dat mijn overweging is, dat bij
het ‘sociaal humanisme’ het middelpunt waarschijnlijk twee keer op de mens zal
liggen en nog minder op God, weerhoudt mij er niet van naar Renkum af te
reizen.

 

Terwijl ik uit mijn auto stap
en op een schaars verlicht  ‘Hans-en-Grietje’-huisje afloop, bedenk ik mij
opeens, dat ik van geen van de deelnemers de echte naam weet. Victor Onrust
heet natuurlijk niet werkelijk zo. Zijn boek ‘Sociaal Humanisme’ heeft geen
ISBN-nummer en is ook niet via Bol.com te verkrijgen. In de vorige vergadering
heeft Victor bovendien gezegd, dat hij niet wenst op te treden bij De Wereld
Draait Door of Pauw. Naamsbekendheid en invloed op de Nederlandse samenleving
is dus nog wel een dingetje.

Eén van de deelnemers aan de Sociaal Humanistische vergadering, die binnenkort
zijn zegenrijke ideologische invloed over de gehele Nederlandse samenleving zal
doen gelden, wil weten wie ik ben en wat ik doe. Normaal gesproken is het
uitspreken van de naam Keesjemaduraatje reeds reden genoeg om de poorten van
synagoges en neo-conservatieve gebouwen te openen, maar deze mensen kennen mij
dus nog niet. Ik ben ICT-er en tevens blogger en schrijf vooral over terrorisme
en de Palestijnse beweging in Nederland. Korter kan ik het niet samenvatten.

Het positieve van het boek ‘Sociaal Humanisme‘
is, dat de schrijven Victor Onrust de eerste is, die na Karl Marx er in is
geslaagd, een logische en begrijpelijke beschrijving van de tegenstelling
arbeid-kapitaal te geven. Nadat de naam Karl Marx steeds weer in mijn gedachten
verscheen, zocht ik in het boek naar sporen en vond inderdaad een citaat van de
Italiaanse marxist Antonio Gramsci. De term “absoluut humanisme” is
bedacht door deze Gramsci en door Victor Onrust aangepast aan de huidige tijd.

Een belangrijke stelling van Antonio Gramsci is: “Filosofen hebben tot nu
toe slechts geprobeerd de wereld te begrijpen. Het komt erop aan die te
veranderen.” Het is schokkend te moeten erkennen, na wat Google-werk, dat
de activisten van de Nieuwe Communistische Partij en ook de pro-Palestijnse
activist   Frank van der Linde zich volledig op Gramsci beroepen.
Daar gaat het hier echter niet om.  Belangrijkste kenmerk van het ‘Sociaal Humanisme‘
is, dat de elite zich uiteindelijk tot deze ideologie zal bekennen en de
samenleving dientengevolge in een Sociaal Humanistische richting zal
veranderen.

Intussen drinken we koffie en
filosoferen we in een boerderij in het bos over de samenleving en hoe die te
veranderen. Na enkele anekdotes over en weer, bekvecht ik met Victor Onrust
over de vraag wie er nu gedurende de Eerste
Internationale (1876) gelijk had, Michael Bakounin of Karl Marx.
Ook al word ik op de sociale media voortdurend als ‘rechts’ afgeschilderd,
pleit ik er toch voor om Michael Bakoenin gelijk te geven. Ik betoog daarbij,
dat de opvattingen van Karl Marx veel te autoritair zijn en dat de dictatuur in
de Sovjet-Unie mede door dit autoritaire karakter beïnvloed werd.

De technologische ontwikkelingen van internet, apps, whatsapp, smartphone, big
data , robots, Über en Airbnb gaan nu zo razendsnel, dat ze als ‘disruptive
technologies’ worden beschouwd. De neergang van kranten, taxis-bedrijven,
V&D en televisie komt niet zomaar uit de lucht vallen. De heersende elites
hebben er nauwelijks antwoord op. De invloed van de sociale media op de
politiek is zelfs schadelijk  voor de
zittende macht. D66 probeert die te beperken. De elites hebben de technische veranderingen
zeker niet veroorzaakt. In marxistische zin wordt de samenleving door de
economische ontwikkelingen gestuurd. Dat verklaart dat de ‘disruptive
technologies’ nu, in deze tijd, de belangrijkste motor van verandering zijn.

In het boek “Sociaal Humanisme” wordt er vanuit gegaan, dat de elite
en dan met name de kapitaalkrachtige elite, (de kapitalisten) de toekomst vorm
geeft. Als we het hebben over de Google, Amazons en Microsoft, dan heeft Victor
Onrust daar een punt. Het is nauwelijks nog mogelijk een technische start-up te
beginnen, zonder steun of bedreiging vanuit deze vier grote bedrijven. Toch
beschouw ik ‘het kapitaal’ niet als de drijvende factor van verandering, maar
wel de technologie.
Het maak daarom niet uit of Femke Halsema voortdurend in De Wereld Draait Door
haar zegenrijke linkse ideaal uitdraagt of dat Thierry Baudet dat binnenkort
doet.  De V&D komt er niet mee terug en er zal geen webwinkel minder
om worden opgericht.

Ik rij weer terug en maak een ernstige verkeerde inschatting, door ondanks de
navigator, rechts af te slaan en dwars door het Renkumse bos te rijden. Geen
navigator-informatie meer beschikbaar. Ik rij over zandwegen vol kuilen. Ik kom
in de modder vast te zitten. De zandwegen zijn voorzien van borden waarop
staat, dat alleen inwoners hier mogen rijden. Over elite gesproken. Het is
donker om mij heen. Ik heb mij laten meeslepen in een politiek avontuur,
dat het daglicht niet kan verdragen. Ik wist wel van mijzelf dat ik gek was,
maar dit gaat weer alle perken te buiten.

Kunstmatige inseminatie, dat spreekt voor zich! Stel je voor, dat ik gewoon door zoiets banaals en lichamelijks als neuken zou zijn verwekt. Daar moet je toch echt niet aan denken. Mijn vader is een blonde Deense professor, tenminste, dat staat op het formulier. Mijn draagmoeder is een lesbische kennis van mijn moeder. Nou ja, moeder, ik noem haar ‘verzorgende’.

Helaas hebben mijn ouders de bevalling in Leeuwarden laten plaatsvinden. Dat is even een minpuntje, omdat ik nu door het leven moet als Fries. Nou ja, een Leeuwarden-Fries dan. Keizersnede, natuurlijk, stel je voor dat ik met een kut in aanraking kom!

Bij de burgerlijke stand wordt als geslacht ‘meisje’ opgegeven. Hoe komen ze erbij. De naam die ze toen hebben bedacht is “Annette Vogel”. Ik denk er nog over na, of ik mijn draagouders daarvoor kan aanklagen. Een kwelling!

Zodra ik praten kon, heb ik al bij mijn verzorgers aangegeven, dat ik de naam “Kees” wil dragen. De poppenwagen is door mij nooit aangeraakt. Ik speelde met hamer en spijkers.

Al gauw merkte ik, dat ik in een verkeerd lichaam geboren ben. In werkelijkheid ben ik een man. Geen Friese-, maar een West-Friese man. Natuurlijk werd ik daarom uitgelachen, wel het meest door mijn verzorgers. Toch heb ik mij al op mijn zestiende bij de VU aangemeld, voor een geslachtsveranderende operatie. De psycholoog op het VU begrijpt mij gelukkig helemaal. Ik mocht op mijn zeventiende al beginnen met hormonen.

De naam ‘Vogel’ stoort mij ook. Het is een fladderende- en luchtige naam, die niet bij mij past. Ik heb jarenlang  nagedacht over een hele mannelijke naam. De naam ‘Broer’ lijkt me wel wat. Dat is mannelijk en zakelijk. Kees Broer, de naam zegt het al.

De VU-chirurgen hebben mij gelukkig heel ruim bedeeld, qua lengte en dikte, zodat ik door mijn kennissen wordt aangeduid als ‘aubergine’. De nieuwe geslachtsorganen passen nu bij mijn naam.
Geboorteplaats en geboortedatum zijn nog even lastige dingetjes, die geregeld moeten worden. Toch ben ik al heel tevreden.

Ik ben in Leeuwarden geboren als een meisje, met de naam Annette Vogel. Daar was ik niet tevreden mee. Nu ben ik een man met de naam Kees Broer. Qua identiteit ben ik helemaal niet veranderd. Ik heb me namelijk altijd als mannelijke Kees Broer gevoeld. Qua gevoel zit ik nu goed!

De zeespiegel stijgt of gaat stijgen. Dat is een zekerheid die ons bijna dagelijks wordt ingepeperd. Tegelijkertijd daalt de bodem, door inzakken van het veen en de klei! Dit zijn geen theorieën, waar je door eigen waarnemingen of falsificatie, iets tegen in zou kunnen brengen. De wetenschappers of journalisten die de zeespiegel-theorie in twijfel durven te trekken, of schrijven dat het wel meevalt, worden als ketters behandeld.

Laten we even aannemen, dat Nederland vroeg of laat verzuipt. Of dat door CO2 of door verandering van de stand van de zon wordt veroorzaakt, speelt even geen rol. we gaan er allemaal aan! Maar… wat kunnen we er nog tegen doen?

De Hoge Veluwe
De naam zegt het eigenlijk al: De Hoge Veluwe. Dat is een stuk land, waar de zee voorlopig niet aan kan tippen. Nu nog een jachtreservaat voor de koninklijke familie en een wandelgebied voor de gestresste randstedeling. Helaas zal dit gebied bebouwd moeten worden. Het voorstel is, alvast voor de grote Kladderadatsch uitbreekt, op de Hoge Veluwe woonwijken en bedrijven te gaan bouwen. Een hogesnelheidstrein vanuit de Randstad zal er voor zorgen, dat het, qua tijd,  niet meer uitmaakt of je op de Zuidas werkt of op bedrijventerrein Hoge Veluwe. Zo blijft kostbare land behouden en Nederland leefbaar. Tegen de tijd dat het zeewater over Amsterdam spoelt, zal het leven op de Veluwe doorgaan.

Flevoland

De Noordoostpolder (460,05 km²) en Zuidelijk Flevoland (430 km²) hebben beide nog de meeste kans de vloedgolven vanuit de zee te overleven. De door de Nederlanders geschapen polders zijn omringd door stevige dijken, die gemakkelijk op te hogen zijn. Er vloeit geen rivier doorheen, die roet in het eten kan gooien. Bovendien zorgen de poldergemalen (pompen) ervoor, dat het overtollige water weg wordt gepompt. Is dit gebied nu nog verantwoordelijk voor een groot deel van de voedselvoorziening van Nederland, zal het straks de woonplaats van miljoenen voor het water gevluchte Nederlanders zijn. Lelystad wordt opeens een gewilde woonstad.

Waddenzee
Tot nog toe wordt de Waddenzee behoed voor al te opdringerige industriegiganten en oliemaatschappijen. Het is een beschermd natuurgebied, maar aan alles komt een einde. De duinen op de Waddeneilanden en de stevige afsluitdijk zijn een begin van een ring van  dijken om dit voormalige natuurgebied. Er lopen geen rivieren  door dit gebied en de duinen liggen er al. Inpolderen! De Waddenzee zal leeggepompt worden om plaats te maken voor een nieuwe stad: Nieuw Amsterdam.

Waar eens de boterbloempjes bloeiden, staat nu een mooie nieuw stad. We zouden wel binnenkort moeten beginnen met pompen en bouwen, maar dan heb je ook iets.

In het jaar 2000, nadat alle PC’s en servers ‘Millenium-Proof’ waren gemaakt, dachten we echt serieus, dat we alles al gehad hadden. Wat kon er nog veranderen? Bijna alle bedrijven hadden al internet en een eigen website. De servers stonden te zoemen in het eigen datacenter of bij de ‘serviceprovider’. Wat kan er nog voor nieuws gebeuren?

De hele ontwikkeling van mobiele telefonie en smartphones moest toen nog vorm krijgen. Kijk ons nou eens! Je kan vanaf  je tablet een heel bedrijf besturen. Qua ICT dan. De sociale media werden door het bedrijfsleven aanvankelijk niet serieus genomen. Je zette een communicatiemedewerkster ergens neer en die moest dan maar de Twitter doen. Totdat duidelijk werd, dat facebook een eigen verkoopskanaal neerzet. Dat werd mij voor het eerst duidelijk toen een Thaise studente van Turkse afkomst op de Designacademie te Eindhoven een catering bedrijf begon, waar de opdrachten uitsluitend per Facebook aangenomen werden. Toen ook nog Roy Donders een groot deel van zijn omzet maakte door Facebook-verkoop, wist ik genoeg.

Ikzelf zit meer in de infrastructuur. Hele computer afdelingen van bedrijven worden ‘geoutsourced’. de servers worden naar ons datacenter gebracht en daar door ons vakkundig op de laatste stand gebracht. De mensen die met de afdeling meekomen, gaan voor ons werken. “Kom maar hier en ga daar maar zitten”

Doordat we langdurige contracten met grote bedrijven hebben, was er tot voor kort geen vuiltje aan de lucht. Ik dacht dat ik wel tot mijn pensioen dit werk kon blijven doen. De wens is zoals altijd weer de vader van de gedachte. Nieuwe technologische ontwikkelingen verschijnen als een oprijzende zon aan de horizon. Of als donkere wolken, dat hangt er vanaf, of je pessimistisch of optimistisch van aard bent.

Op een congres van Google in Zaandam zag ik een nieuwe technologie, die we het beste als “extreme- cloud-computing” kunnen aanduiden. Het gaat er namelijk niet meer om, een paar servertjes in een cloud te zetten. De toekomst zal zijn dat bestaande functies, zoals zoeken, betalen, kunstmatige intelligentie en  omgaan met grote databases (Big Data) in de cloud aangeboden worden.

Op welke servers en met welk besturingssysteem deze functies draaien, dat weten we helemaal niet meer. “Doe maar zoeken” is een opdracht die de cloud dan krijgt. Google heeft deze zoekmechanismen natuurlijk allemaal al zelf in gebruik. Je kan ze nu ook huren. “Doe mij maar een database” en dan betaal ik per uur of per minuut.

De grote spelers op dit gebied zijn: Microsoft (Azure) ; Amazon (AWS) ; Alibaba en Google (GCP).
Deze techno-reuzen gaan een heel groot deel van de computer-hosting overnemen. Maar wat betekent dit voor de industrie en uiteindelijk de gewone man?

Het gevolg is in ieder geval, dat bedrijven en dus ook startups heel snel hun ICT-dienstverlening in orde hebben. Tien keer zo snel als daarvoor. De flexibiliteit zorgt ervoor, dat bedrijven in snel tempo gekocht en verkocht kunnen worden, zonder dat er nog een duur datacenter ergens staat. Producten kunnen daardoor tien keer sneller ontwikkeld worden.

Hele bedrijfsprocessen en bedrijfstakken worden door de nieuwe automatiseringsgolf overbodig gemaakt. Maken AIRBNB, Ueber, Bol.com en Amazon al winkels, taxibedrijven en hotels overbodig, nu zijn de volgende bedrijfstakken aan de beurt.

Kunstmatige intelligentie wordt nu al in de cloud aangeboden. Daardoor kunnen bestelprocessen, intakeformulieren en service-desken door automatische websites en portals vervangen worden.  Een virtuele assistent probeert te begrijpen wat je chat en geeft antwoord.

Heeft automatisering al veel werk overbodig gemaakt, nu is het de beurt aan de ICT-ers zelf. Door deze ontwikkelingen en door informatie die ik van het bedrijf Google gekregen heb, ga ik nu ook nadenken. Hosting van servers is binnenkort overgenomen door de cloud. Wat zal ik eens als volgende baan nemen?

Nederland is op den duur verloren. Vele tekenen aan de horizon wijzen daarop. Het erge is: We kunnen niemand er de schuld van geven. De islamisering, het Groot-Kapitaal en de CO2 zijn niet verantwoordelijk voor de ondergang van Nederland. Alleen wijzelf, omdat we niet meer weten wat Nederland ook al weer was: Aangeslibde sedimenten uit de Rijn, waar we dijkjes omheen gebouwd hebben en waar we polders in hebben aangelegd.

In november 2018 waarschuwde ik al, dat we ons beter op de Hoge Veluwe konden terugtrekken. De Randstad is verloren. Vrij Nederland van deze maand doet er nog een schepje bovenop en beweert, dat de Nederlanders, of wie zich dan nog zo noemen, over 100 jaar, in Duitsland zullen vestigen.

Ook in de huidige tijd zijn er duidelijk tekenen van ondergang. De waterschapsverkiezingen zijn de oudste vorm van Nederlandse democratie en een voorbeeld voor het poldermodel. Dorpen, dijkgraven en terpbewoners moesten duizend jaar geleden al samenwerken en het water buiten de deur houden. Nu Nederland niet meer weet wat dijken zijn, gaan steeds meer krankzinnigen meedoen aan de Waterschapsverkiezingen.

Politieke Partij Queer brengt het thema transseksualiteit in bij de Waterschapsverkiezingen en doet als zodanig mee aan de verkiezingen voor het Waterschap Amstel, Gooi en Vecht. Lees één van de transseksuele programmapunten voor het Waterschap:

“Water is mooi. Langs beekjes en rivieren komen voor het publiek toegankelijke wandel- en fietspaden die leiden langs watervalletjes en veel kunstobjecten of kunstprojecten. Op de route komen gender neutrale toiletten (ouderwetse wc’s) en gratis drinkwater. In de winter komt er de mogelijkheid om te schaatsen op natuurijs. In de zomer kan er zonder gevaar voor eigen leven gezwommen worden. Naaktrecreatie is toegestaan en voor een vriendelijke diversiteit aan planten en dieren wordt gezorgd.”


Daarna zijn we de gekte nog niet voorbij. Het thema diversiteit is zo belangrijk, dat bij het de Waterschappen ingebracht moet worden. De partij Water Natuurlijk brengt diversiteit in bij Hoogheemraadschap de Stichtse Rijnlanden en het Waterschap Rijn en IJssel. Luister naar deze: “Zolang de media een karikatuur maken van het waterschapsbestuur als een club van grijze, blanke mannen wil ook geen jonger iemand daar bij horen en wordt het een self-fulfilling prophecy. “


Tot nog toe zijn het vooral carriérevrouwen die over de geringe diversiteit bij de besturen van waterschappen vallen. De programmapunten van deze vrouwen komen er in het kort op neer, dat het vooral natuurlijk en gezellig moet zijn, langs de Nederlandse wateren. Geen woord over ophogen van dijken en de strijd tegen het water.

De Allochtonenindustrie heeft echter de waterschappen ook al ontdekt en dat baart nog veel meer zorgen. Islamknuffelaar Ewoud Butter klaagt al:  “De emancipatie van de vrouw of de niet-westerse allochtoon is nog niet doorgedrongen tot de waterschappen. Die worden voornamelijk bestuurd door autochtone mannen. Het IPP heeft onderzocht wat het aandeel is van allochtonen en vrouwen
in de huidige besturen van de waterschappen. De uitkomst daarvan is: van de 26 dijkgraven zijn er 2 vrouw (8%); in de dagelijkse besturen is 14% vrouw en in de algemene besturen is 18% vrouw. Het aandeel van allochtonen in de waterschapsbesturen is 0 (nul).”

Gelukkig heeft Marokkaans jongerencentrum Argan de Waterschapsverkiezingen nu ook ontdekt en houdt er een themamiddag over. Het zal echter niet lang meer duren, totdat Argan met de eis om een voorkeursbehandeling voor “Waterschaps-kandidaten van kleur” op de proppen komt.

Intussen denken de redacteuren van het NOS-journaal, dat de Waterschapsverkiezingen over klimaat-verandering en energietransitie gaan. Zie filmpje hieronder.

De thema’s van deze tijd: Genderneutraal, Klimaat, Diversiteit, “Mensen van Kleur” en Energietransitie, komen steeds meer op de voorgrond, terwijl de dijken opgehoogd moeten worden en het water buiten de deur gehouden moet worden. Door af te leiden van waar Nederland voor staat en hoe Nederland ooit ontstaan is, namelijk dijken, polders en pompen, Komt ons mooie land steeds meer in gevaar.

We verzuipen op den duur!

Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen. (Matteüs 5:3)
Ik ben natuurlijk nooit te beroerd om het nog een keer allemaal uit te leggen. Voor de koorleider, de bloggers en de lezers van dit blog.

Waarom komen er opeens zomaar allemaal populistische partijen op het politieke toneel?

Antwoord 1: Er zijn sinds de Tweede Wereldoorlog in Nederland steeds weer partijen ontstaan en verdwenen, die ter zijner tijd, rechts, populistisch of extreem zijn genoemd: Boerenpartij, DS70, Centrumpartij, Centrum Democraten, LPF, PVV en FvD. Het is geen nieuw verschijnsel en sinds 2002 is het ook niet nieuw, dat die partijen opeens heel veel stemmen trekken. Vandaar de herformulering van deze vraag:

Hoe komt het dat sinds 2002 in Nederland populistische partijen opeens, vanuit het niets, de meerderheid van de stemmen kunnen behalen?

Antwoord 2: Globalisering
Vanuit mondiaal perspectief bekeken zijn de toegenomen mobiliteit, de verbeterde infrastructuur en internationale integratie mogelijke verklaringen. Door offshoring en globalisering verliezen ouderen , middenkader en laagopgeleiden hun baan en worden bedreigd in het bestaan. Zo voelt het tenminste. Dit kweekt een voedingsbodem voor partijen die de onvrede niet kanaliseren, maar versterken.

Antwoord 3: Bedreiging van de eigen cultuur
De kiezers voelen dat de eigen cultuur wordt aangetast door immigratie en Europese eenwording. Vreemd genoeg is er ook een tegengestelde werking van de Europese Unie, namelijk het subsidieren van de lokale regionale cultuur. Door Europese samenwerking en integratie wordt de lokale cultuur en identiteit niet bedreigd, maar juist versterkt. In de jaren vijftig was het Fries op sterven na dood en nu wordt de Friese cultuur juist gecultiveerd. Het subsidieren van de eigen taal en cultuur en tegelijkertijd de angst dat deze verdwijnt, is een mogelijke oorzaak voor de opkomst van partijen die zich profileren met de eigen cultuur.

Antwoord 4: Er is niks te kiezen
Bundeskanzler Helmut Kohl heeft bij zijn aftreden al gewaarschuwd voor grote coalities. Als sociaal-democraten gaan samenwerken met conservatieven, heeft de kiezer het idee dat er niets meer te kiezen valt. De extremen van het politieke spectrum worden versterkt als het midden samen regeert.
Nu in Nederland een sterk middenblok van VVD, CDA, CU en D66 de touwtjes in handen heeft en de andere partijen buitensluit, zit er voor de kiezer die het er niet mee eens is, niets anders op, dan PVV, SP of FvD te stemmen. Dat de SP van deze situatie niet profiteert, is een raadsel voor velen.

Antwoord 5: Er wordt niet naar ons geluisterd
De referenda over de Europese Grondwet in 2005 en het associatieverdrag met Oekraïne in 2015 hebben het idee versterkt, dat er niet naar de kiezer geluisterd wordt. Als bovendien een verkiezingsstrijd tussen PvdA en VVD losbarst, en de twee partijen vervolgens met elkaar gaan regeren, ontstaat bij het kiesvolk de indruk, dat het allemaal niets uitmaakt.

Antwoord 6: Utopische vergezichten
Twee politieke stromingen, die zijn ontstaan in de negentiende eeuw, socialisme, liberalisme beweren dat het met jou, je salaris en de mensheid alleen maar beter kan gaan. Weliswaar heeft Joop den Uyl destijds in 1974 al gezegd, dat het nooit meer wordt wat het was, maar nu pas 45 jaar later, voelen we het echt in onze vezels, dat die utopieën nooit gerealiseerd worden.
In de negentiende eeuw ontstond ook de ARP, die zich beriep op een ver verleden en alle utopieën in de hemel situeert, maar die stroming is ook al dood.

Van de weeromstuit roepen enkele politici dat we dan maar terug moeten naar de jaren 50 (PVV) of zelfs naar de Renaissance (FvD). Aangezien de kiezers het toch maar allemaal kut vinden en het niet eens zijn met hoe het allemaal door de hoge heren in Den Haag wordt gerund, stemmen veel mensen op de nieuwe rechtse populistische partijen. Doe eens gek, gooi je haar los.

Antwoord 7: Klimaatgeloof
De mensen in Nederland, die niet in het klimaatgedram geloven, kunnen hun stem niet meer op een middenpartij uitbrengen. Van Groenlinks tot VVD doen alle partijen mee met deze hype. De klimaatongelovige komt, na lang zoeken uiteindelijk uit bij PVV of FvD. Aangezien de energietransitie heel veel geld gaat kosten en aangezien veel mensen al geld hebben verloren aan de bankschandalen en de globalisering, grijpen ze de laatste strohalm om toch maar tegen dit onheil te protesteren.

De geagiteerde bloglezer vraagt zich nu af wat Keesjemaduraatje er zelf van vindt. Hier komt het:

A) Ik mis de weg naar voren. De ‘way out’, zoals de Engelsen zeggen. Technologie zou een oplossing voor zowel de energietransitie als de globalisering kunnen zijn. Ik schrijf expres energietransitie, omdat er toch iets aan energieproblemen gedaan moet worden.

B) De weg naar het verleden is mooi als referentiekader en voor de filosofie, maar vroeger was het toch niet allemaal beter, vooral omdat er toen geen internet bestond.

C) Ook al slaan PvdA en VVD soms vlak voor de verkiezingen hele stoere taal uit over allochtonen en jihad-strijders, toch geloof ik hen niet meer. Het liefst zouden ze alle poorten van Europa open zetten en iedereen lekker binnenlaten. Over de Islam hebben de NPO, de kranten en de midden-partijen-politiek (het kartel) een hele naïve mening, die niet is gebaseerd op de realiteit.

Dus, hoewel ik in mijn hart een hele lieve linkse jongen ben, kraker ook, tolerant vooral, moet ik toch , om erger te voorkomen, op zo’n vreselijke populistische partij stemmen. Tot ze het hebben begrepen.